Siedzisz sama milcząc w smutku
Łzy nie płyną pomalutku
Czy coś gorsze spotka Cie
Myślisz:gorzej chyba nie da się
Choć nam ciężko,nie płacz Mamo
Będzie lepiej jutro rano
Bo gdy nagle pęka serce,
Nie widzimy czegoś więcej
Chce zostać-daj mi swe ręce
Aby być, nie trzeba wiele
I tak smutek, obecność nasza rozwieje
Jestem i widze co sie dzieje
Nie pomaga słońce które grzeje
Dużo wspomnień i obawy
Świat nie służy do zabawy
Bo jest ona tak chwilowa
Że czasami boli głowa
I Twe rany są moimi
Nie przeze mnie wybranymi
Więc ja czuje jak i Ty
To jest przyjazń,czyli My
Nie wiem czy wystarczy tyle
Już mieliśmy taką chwile
Wtedy ręke podawałaś Ty
Przypominasz mych znajomych
Nie tych przeżyć obalonych
Lecz tą przyjażń bez miłości
Która tu u Ciebie gości
Twoja miłość i przyjażnie
To radości są pokaźne
Pokazałaś,że rodzina
To nie tylko dobra mina
Wychowałaś jak najlepiej
I chroniłaś jak sejf w sklepie
Kocham wierzyć w takich ludzi
Choć nas życie bardzo studzi