Blues dla prostych kobiet (Blues konduktorski org.) – Krzysztof Kruszewski (Tekst)

Ej Danusiu,wciąż pamietasz o mnie
Co tu zrobić, kiedy serce już niemodne
Ty z Małgosią-to umiecie wszystko
Ja się kłaniam bardzo nisko
Nie wiem czemu zakochanym
Ale jestem już rozgrzany
Powiem krótko,bardzo scisło
Choć to żadne lodowisko
Pewna Dama,a-tak rano
Myśli sobie-żem przegraną
I tak w kółko jej powtarzam
Że to także tu sie zdarza
Więc podobni my troszeczke
A co dalej za chwileczke
Nie wiem czemu jeszcze w pełni
Nie skończony remont mebli
Ja jak szafa lub komoda
Ona lampa,bardziej młoda
Brak wspólnego położenia
Daje trochę do myślenia
Wy się pewnie uśmiejecie
Wziął mnie kotlet w galarecie
Danka mowie Tobie przecież serio
I to miłosc jest na pewno
A Małgosie to przyszykuj
Gdybym nie wziął dziś zastrzyku
Bo żem z cukrem za-mo-ta-ny
Tą rozmową miedzy nami
Wyglądacie całkiem dobrze
To tak piszę pod melodie
Danki kwiaty ulubione
Dają zapach w moją strone
Wiem Małgosiu,że smutnieje
Kiedy nie wiem co się dzieje
Ale Ty masz za to wdzięki
Dzięki którym jestem wielki