Spieszmy się, kochać jak najczulej
Zanim gwiezdny pył, zamieni się w popiół
Spieszmy się, do miłości której
Brak czasami sił i zostaje z boku
Bo my chmury nad głowami
Gorzkimi kroplami strącane przez czas
Bo my ulepieni z chwili, trzepotem motyli
Wędrówką do gniazd, do gniazd
Spieszmy się, kochać naszych bliskich
Ciepłem czułych słów, szklane krusząc mury
Spieszmy się nim będzie po wszystkim
I już żaden cud nie przeniesie góry
Bo my jak trawy szumiące
Na bezkresnej łące, koszonej przez czas
Bo my jak czujące drzewa z koroną do nieba
Gęsty pragnień las - to my
Spieszmy się, do miłości której
Brak czasami sił i zostaje z boku