O świcie wstałem, ja- wielki leń
I tak się zaczął właśnie mój pechowy dzień
Pakując bagaż przekręcam klucz
I wkrótce biegnę ile sił, na dworzec już

A na peronach codzienny gwar
A z nieba leje się lipcowy żar
Lecz ja z emocji nie czuję nic
Chcę jak najprędzej ruszyć i u celu być

Pośpieszny pociąg ósma dwie,
Do ciebie wkrótce dowiezie mnie
Turkocą koła aż się serce naprzód rwie,
Pośpieszny pociąg ósma dwie

Mijane stacje na pamięć znam
I świat za oknem jakby wciąż był taki sam
Więc choć to wszystko przybliża nas
To mnie w przedziale dłuży się okropnie czas

Wysiadam wreszcie, rozglądam się
Lecz na końcowej stacji nikt nie czeka mnie
Podróże kształcą - konduktor rzekł
Powrotny pociąg złapie pan o ósmej dwie

Pośpieszny pociąg ósma dwie
W powrotną drogę wiezie mnie
Turkocą kola jakby śwait miał skonńczyc sie
Pośpieszny pociąg ósma dwie

Pośpieszny pociąg ósma dwie,
Do ciebie wkrótce dowiezie mnie
Turkocą koła aż się serce naprzód rwie,
Pośpieszny pociąg ósma dwie

Pośpieszny pociąg ósma dwie
W powrotną drogę wiezie mnie
Turkocą kola jakby swiat miał skończyć się
Pośpieszny pociąg ósma dwie