Przyjaciółko mego serca – wróć,
Mam pusty dom
I znów jestem sama, sama znów,
Nie licząc trosk

Ja wierzyłam tobie jak nikt, a ty
Znałaś każdy śmiech i łzy
On nie kochał nigdy żadnej z nas,
Nie kochał nas

Przyjaciółko mego serca – wróć,
On nie jest wart,
By przez niego niewidzialny mur
Tak dzielił nas

Szczęście miało jego kolor i wdzięk,
Jego oczy, jego śmiech
Szczęście miało dla nas jedną twarz,
Tę samą twarz

Ratował mnie gin
Ty dawno byłaś już z nim
A ja płakałam na dnie piekła
Za mąż uciekłam
On teraz ma dom
O pięć tysięcy mil stąd
Na sercu nosi numer konta,
Klucze od forda

On nie kochał nas

Ratował mnie gin
Ty dawno byłaś już z nim
A ja płakałam na dnie piekła
Za mąż uciekłam
On teraz ma dom
O pięć tysięcy mil stąd
Na sercu nosi numer konta,
Klucze od forda

Przyjaciółko z mych dziecinnych lat –
Winna czy nie,
Tak tęskniłam długo do twych wad,
Do naszych miejsc

Czas uleczy rany, uśpi ból i tak
I wygoni cichy żal:
On nie kochał nigdy żadnej z nas
On nie kochał nigdy żadnej z nas,
Nie kochał nas

Nie kochał nas Nie, nie, nie, nie, nie
Nie kochał nas Nie, nie, nie, nie, nie
Nie kochał nas Nie, nie kochał nas
Nie kochał nas Nie, nie, nie, nie, nie