Dzień się budzi, mgła wisi nad ziemią,
Słońce się spóźniło, jeszcze drzemie
Z sennych brzóz spadają krople rosy,
Gdzieś nieśmiałych ptaków słychać głosy

W lesie kwiat czeremchy kwitnie biało,
Jak dziewczyna stroi się nieśmiało,
A my przytuleni, wonią odurzeni,
Czy bliskością swą
W lesie kwiat czeremchy kwitnie biało,
Jak dziewczyna stroi się nieśmiało,
A my przytuleni, wonią odurzeni,
Czy bliskością swą

Już południem słońce się rozgrzewa,
A w powodzi światła ziemia śpiewa
Razem z niż skowronek nad polami,
Pszczoły ociężałe już miodami

W lesie kwiat czeremchy kwitnie biało,
Jak dziewczyna stroi się nieśmiało,
A my przytuleni, wonią odurzeni,
Czy bliskością swą
W lesie kwiat czeremchy kwitnie biało,
Jak dziewczyna stroi się nieśmiało,
A my przytuleni, wonią odurzeni,
Czy bliskością swą

Cisza razem z nocą naraz spada,
Las znużony do snu się układa
Tylko księżyc twarzą swą promienną,
Czuwa w naszą drugą noc bezsenną
W lesie kwiat czeremchy kwitnie biało,
Jak dziewczyna stroi się nieśmiało,
A my przytuleni, wonią odurzeni,
Czy bliskością swą
W lesie kwiat czeremchy kwitnie biało,
Jak dziewczyna stroi się nieśmiało,
A my przytuleni, wonią odurzeni,
Czy bliskością swą