Pamięci marny kadr blaknie z każdym dniem
Ulotny tak jak wiatr gonisz własny cień
Zawodny
Więc kreślę Znak, by znaleźć go za wiele lat
Kim będę gdy
Przekroczę próg zamkniętych drzwi
I szukając sensu, szukając słów
Skała się kruszy i pęka niewidzialny mur
Rozbijam go, i budzę się ze snu
Niezrozumiała myśl kończy każdy dzień
Miesiące wielu barw mijają zdaje się
Na zawsze
Więc kreślę Znak, by znaleźć go za wiele lat
Kim będę gdy
Przekroczę próg zamkniętych drzwi
I szukając sensu, szukając słów
Skała się kruszy i pęka niewidzialny mur
Rozbijam go, i budzę się ze snu
Kim jest twarz, na której czas
Zostawił piętno, ogień zgasł
Niech ten wiatr rozpali go
Przyjdź w to miejsce, znajdziesz most
Więc kreślę Znak, by znaleźć go za wiele lat
Kim będę gdy
Przekroczę próg zamkniętych drzwi
I szukając sensu, szukając słów
Skała się kruszy i pęka niewidzialny mur
Rozbijam go, i budzę się znów tu
Ooooo ooooooo ooooo
Znów tu