Napiszę do ciebie z dalekiej podróży,
Napiszę do ciebie na pewno
I wszystko się zmieni, choć którejś jesieni
Znów kwiaty za oknem twym zwiędną
Napiszę do ciebie, choć przecież rozumiem,
Że słowa niewiele już znaczą
Dlatego, gdy w mroku odnajdzie mnie spokój,
Nie będę już wiedział, jak zacząć

Nie nazwę cię kluczem obłoków na niebie
I echem błądzącym wśród ptaków i gwiazd
Nie nazwę cię nawet zgubionym wspomnieniem,
Bo wszystko, co piękne, dziś jeszcze jest w nas
Nie pytaj więc o nic, zbyt dobrze się znamy,
Wiesz przecież, co z tobą, co ze mną
O jednym pamiętaj: z najdalszej podróży
Napiszę do ciebie na pewno

Napiszę do ciebie, choć przecież rozumiem,
Że słowa niewiele już znaczą
Dlatego, gdy w mroku odnajdzie mnie spokój,
Nie będę już wiedział, jak zacząć

Nie nazwę cię kluczem obłoków na niebie
I echem błądzącym wśród ptaków i gwiazd
Nie nazwę cię nawet zgubionym wspomnieniem,
Bo wszystko, co piękne, dziś jeszcze jest w nas
Nie pytaj więc o nic, zbyt dobrze się znamy,
Wiesz przecież, co z tobą, co ze mną
O jednym pamiętaj: z najdalszej podróży
Napiszę do ciebie na pewno

Nie nazwę cię kluczem obłoków na niebie
I echem błądzącym wśród ptaków i gwiazd
Nie nazwę cię nawet zgubionym wspomnieniem,
Bo wszystko, co piękne, dziś jeszcze jest w nas
Nie pytaj więc o nic, zbyt dobrze się znamy,
Wiesz przecież, co z tobą, co ze mną
O jednym pamiętaj: z najdalszej podróży
Napiszę do ciebie na pewno

Napiszę do ciebie na pewno

Napiszę do ciebie na pewno