JAK WIATR... (piosenka autorska) – Grzegorz Skrabek i przyjaciele (Tekst)

"JAK WIATR" - ballada dla ojca i córki
Tekst Grzegorz Skrabek
Muz: Grzegorz Skrabek
[Zwrotka 1: Ojciec]
Pamiętam, jak w dłoni mieściłaś się mała
Twój palec był mniejszy niż coś na pół cala
Czas wtedy szedł wolno, tak mi się zdawało
A teraz mi Ciebie wciąż córeczko mało
[Zwrotka 2: Córka]
Pamiętam twój głos, jak mnie usypiałeś
I szorstkość twojej dłoni
Gdy mnie przebierałeś
Wdzięczna Ci jestem, że mnie wychowałeś
Że więcej mi dałeś niż oczekiwałeś
[Refren: Razem]
Jak wiatr przez pole przechodzi
Tak lata między nami płyną
Ale coś zostaje, co nie odchodzi
Coś czego nie nadrobisz fałszywą miną
[Zwrotka 3: Ojciec]
Uczyłem cię chodzić po Naszej podłodze
Nosiłem na rękach przez długą drogę
Teraz ty mnie prowadzisz gdy schody są strome
I pytam się czasem, czyje trzymają dłonie
[Zwrotka 4: Córka]
Siwe widzę włosy, których wtedy nie było
I zmarszczki przy oczach,
Coś się jakby zmieniło
Chcę zatrzymać wszystko, co dotąd było
Ale czas nie słucha, choć chcę by było miło
[Refren: Razem]
Jak wiatr przez pole przechodzi
Tak lata między nami płyną
Ale coś zostaje, co nie odchodzi
Coś czego nie nadrobisz fałszywą miną
[MOST: Ojciec]
Zawsze będziesz moją córą
[MOST: Córka]
Zawsze będziesz moją górą
[MOST: Razem]
Nieważne ile jesieni
Nieważne ile zimy
[Refren: Razem]
Jak wiatr przez pole przechodzi
Tak lata między nami płyną
Ale coś zostaje, co nie odchodzi
Coś czego nie nadrobisz fałszywą miną