MĘŻCZYZNA I ŁZY - Gang Marcela
Nim pierwszy niepewnie zrobiłem swój krok,
Nim matka mówiła, co dobro, co zło,
Już z bólu płakałem nie wiedząc, że świat
To także łzy, to także płacz
Gdy wreszcie poznałem, co czerń, a co biel,
Gdy w szkole uczyli: to mnóż, a to dziel
Tak dumny wierzyłem, że wszystko już wiem,
Lecz bałem się łez - gdy ojciec mi rzekł:
Prawdziwy mężczyzna nigdy nie płacze,
Prawdziwy mężczyzna nie wie, co łzy,
Prawdziwy mężczyzna nie zna rozpaczy:
Mężczyzna i łzy? To śmieszne, to wstyd!
I lata minęły, i zmienił się świat,
I prysły złudzenia, że jestem coś wart,
I choć za wygraną nie chciałem wciąż dać,
To bliski już łez myślałem znów tak:
Prawdziwy mężczyzna nigdy nie płacze
Prawdziwy mężczyzna nie wie, co łzy,
Prawdziwy mężczyzna nie zna rozpaczy:
Mężczyzna i łzy? To śmieszne, to wstyd!
/ podwyżka o dwa półtony: /
Gdy wreszcie, miotany, znalazłem swój dom,
Nie mogłem uwierzyć tym szczęśliwym dniom
I wtedy odeszłaś nie mówiąc mi nic,
Nie kryłem już łez, choć przecież to wstyd
Prawdziwy mężczyzna nigdy nie płacze
Prawdziwy mężczyzna nie wie, co łzy,
Prawdziwy mężczyzna nie zna rozpaczy:
Mężczyzna i łzy? To śmieszne, to wstyd!
Prawdziwy mężczyzna nigdy nie płacze
Prawdziwy mężczyzna nie wie, co łzy,
Prawdziwy mężczyzna nie zna rozpaczy:
Mężczyzna i łzy? To śmieszne, to wstyd!