Instrument :)
Jesteś na: iSing > Forum dyskusyjne
Autor
Wiadomość
Myślę , że proste 
🙂
Podajecie instrument ( dowolny ) , musicie napisać o nim jakąś krótką notatkę🙂Bardzo proszę o , żeby niebyła ciągle gitara !
Osoba pod spodem ocenia notatkę powyżej i dodaje swoją🙂
Zaczynam :
Gitara - instrument muzyczny z grupy strunowych szarpanych z pudłem rezonansowym , gryfem i progami na podstrunnicy . Przeważnie ma 6 strun , lecz można spotkać również gitary z 4,5,7,8,10 oraz 12 strunami .
🙂Podajecie instrument ( dowolny ) , musicie napisać o nim jakąś krótką notatkę
🙂Bardzo proszę o , żeby niebyła ciągle gitara ! Osoba pod spodem ocenia notatkę powyżej i dodaje swoją
🙂 Zaczynam :
Gitara - instrument muzyczny z grupy strunowych szarpanych z pudłem rezonansowym , gryfem i progami na podstrunnicy . Przeważnie ma 6 strun , lecz można spotkać również gitary z 4,5,7,8,10 oraz 12 strunami .
Nie dziw się, że masz pod górkę jeśli wybierasz się na sam szczyt...
extra notatka, jestem pod wrażeniem
Keyboard, aranżer – elektryczny lub elektroniczny instrument klawiszowy, pozwalający grającemu na grę z automatycznym akompaniamentem.
Keyboard, aranżer – elektryczny lub elektroniczny instrument klawiszowy, pozwalający grającemu na grę z automatycznym akompaniamentem.
----------xbakusdaniox-----------
☺☼♪♫▬▬▬▬▬▬▬♫♪☼☺
Spoko , ale mogło być jeszcze więcej .
Perkusja - Ogólna nazwa zestawu instrumentów perkusyjnych , posiadająca różne znaczenie w zależności od rodzaju muzyki .
Perkusja - Ogólna nazwa zestawu instrumentów perkusyjnych , posiadająca różne znaczenie w zależności od rodzaju muzyki .
Nie dziw się, że masz pod górkę jeśli wybierasz się na sam szczyt...
Łał tyle to ja też wiem !!
Opiszę to na czym gram i mi nie zabronisz powtórzyć gitary a tak w ogóle to napisze inne notatki!!
Gitara-Gitara przeważnie ma jedną szyjkę ale w innych przypadkach są dwie rodzaje gitar są różne ale najsławniejsze to : Bas,Gitara Elektryczna,klasyczna czy akustyczna.Ja osobiście gram na gitarze akustycznej Gitara składa się z główki (Na której mieszczą się kluczyki do strojenia strun),Gryfu tzn.Szyjki(Na której znajdują się progi),Pudła rezonansowego i mostka (do którego jest przyczepione struny)
Opiszę to na czym gram i mi nie zabronisz powtórzyć gitary a tak w ogóle to napisze inne notatki!!
Gitara-Gitara przeważnie ma jedną szyjkę ale w innych przypadkach są dwie rodzaje gitar są różne ale najsławniejsze to : Bas,Gitara Elektryczna,klasyczna czy akustyczna.Ja osobiście gram na gitarze akustycznej Gitara składa się z główki (Na której mieszczą się kluczyki do strojenia strun),Gryfu tzn.Szyjki(Na której znajdują się progi),Pudła rezonansowego i mostka (do którego jest przyczepione struny)
spoko
flet podłużny - instrument cięki z dziurami
flet podłużny - instrument cięki z dziurami
♥♥ Spójrz tam w górze błękit masz a słońce doda żółty kolor ♥♥
Mogło być trochę więcej ....
Fortepian - strunowy ( chordofon ) , młoteczkowy , klawiszowy instrument muzyczny , zaliczany do rodziny cyfr . W fortepianie struny rozpięte na stalowej ramie uderzane są młoteczkami obciągniętymi filcem . Naciśnięcie klawisza powoduje uderzenie młoteczka w strunę , przenosząc jednocześnie dynamikę uderzenia w klawisz .
Fortepian - strunowy ( chordofon ) , młoteczkowy , klawiszowy instrument muzyczny , zaliczany do rodziny cyfr . W fortepianie struny rozpięte na stalowej ramie uderzane są młoteczkami obciągniętymi filcem . Naciśnięcie klawisza powoduje uderzenie młoteczka w strunę , przenosząc jednocześnie dynamikę uderzenia w klawisz .
Nie dziw się, że masz pod górkę jeśli wybierasz się na sam szczyt...
Duże wrażenie!!
Kontrabas-Kontrabas, podobnie jak inne instrumenty z tej rodziny (skrzypce, altówka i wiolonczela) powstał w początkach XVI wieku. W przeciwieństwie do wymienionych wyżej, nie ma źródeł w żadnym z dawnych instrumentów. Początkowo prawdopodobnie był wiolonczelą o niższym stroju. Ze względu jednak na to, że pudło wiolonczeli było zbyt małe, by odpowiednio wzmocnić tak niskie dźwięki, zaczęto budować instrumenty większych rozmiarów. Pierwsze znane odniesienie do instrumentu pochodzi z pism Michaela Preatoriusa (1571-1621). Pisze on o instrumencie nazwanym violon da gamba sub-base. Był to monstrualny instrument o wysokości ponad ośmiu stóp (ponad 2,4 m), posiadający pięć strun. Podstrunnica wyposażona była w progi, a instrumentalista, grał nuty o oktawę niżej niż zapisane były w partyturze, co jest zresztą standardową praktyką do dziś. Kontrabas opisany przez Preatoriusa był przedstawicielem włoskiej szkoły budowy tego instrumentu. Mniej więcej w tym samym czasie powstała niemiecka szkoła budowy kontrabasów. Instrumenty niemieckie były nieco mniejsze i miały inną konstrukcję pudła. We włoskich basach tylna ściana pudła była wypukła (z rodzajem podłużnego garba), podczas gdy w niemieckich płaska.
Kontrabas-Kontrabas, podobnie jak inne instrumenty z tej rodziny (skrzypce, altówka i wiolonczela) powstał w początkach XVI wieku. W przeciwieństwie do wymienionych wyżej, nie ma źródeł w żadnym z dawnych instrumentów. Początkowo prawdopodobnie był wiolonczelą o niższym stroju. Ze względu jednak na to, że pudło wiolonczeli było zbyt małe, by odpowiednio wzmocnić tak niskie dźwięki, zaczęto budować instrumenty większych rozmiarów. Pierwsze znane odniesienie do instrumentu pochodzi z pism Michaela Preatoriusa (1571-1621). Pisze on o instrumencie nazwanym violon da gamba sub-base. Był to monstrualny instrument o wysokości ponad ośmiu stóp (ponad 2,4 m), posiadający pięć strun. Podstrunnica wyposażona była w progi, a instrumentalista, grał nuty o oktawę niżej niż zapisane były w partyturze, co jest zresztą standardową praktyką do dziś. Kontrabas opisany przez Preatoriusa był przedstawicielem włoskiej szkoły budowy tego instrumentu. Mniej więcej w tym samym czasie powstała niemiecka szkoła budowy kontrabasów. Instrumenty niemieckie były nieco mniejsze i miały inną konstrukcję pudła. We włoskich basach tylna ściana pudła była wypukła (z rodzajem podłużnego garba), podczas gdy w niemieckich płaska.
Jestem pod wrażeniem , dużo 
😃
Wiolonczela - Instrument tenorowo , basowy instrument strunowy z grupy smyczkowych . Wiolonczela składa się z dużego pudła rezonansowego z dwoma otworami w kształcie litery S oraz szyjki z bez progową podstrunnicą , zakończoną główką w charakterystycznym kształcie ślimaka . Struny , podparte na mostku ( zwane też podstawkiem ) , napinane są za pomocą klinowych naciągów - kołków . Początki wiolonczeli sięgają XVI wieku .
😃Wiolonczela - Instrument tenorowo , basowy instrument strunowy z grupy smyczkowych . Wiolonczela składa się z dużego pudła rezonansowego z dwoma otworami w kształcie litery S oraz szyjki z bez progową podstrunnicą , zakończoną główką w charakterystycznym kształcie ślimaka . Struny , podparte na mostku ( zwane też podstawkiem ) , napinane są za pomocą klinowych naciągów - kołków . Początki wiolonczeli sięgają XVI wieku .
Nie dziw się, że masz pod górkę jeśli wybierasz się na sam szczyt...
Pod wrażeniem!!
Gitara Elektryczna
Historia gitary elektrycznej sięga roku [1931], w którym George Beauchamp stracił pracę u producenta gitar National. Pozostając w domu, eksperymentował całe tygodnie przy stole kuchennym, używając prostych narzędzi i materiałów znalezionych w domu: kawałków drutu, magnesów itp. Skonstruował pierwszy przetwornik gitarowy. Już wcześniej, w roku [1925], pragnąc wzmocnić dźwięk gitary, Beauchamp eksperymentował bezowocnie z igłą gramofonu. Wynaleziony przez niego i później opatentowany przetwornik został użyty w pierwszej gitarze elektrycznej.
Została ona zbudowana w ciągu jednego wieczoru przez przyjaciela Beauchampa, Paula Bartha, lutnika pracującego dla National, na tym samym kuchennym stole, przy którym pracował Beauchamp. Z prototypem pierwszej gitary elektrycznej nazwanej "patelnią" (The Frying Pan) wynalazcy udali się do Adolpha Rickenbackera i namówili go do współpracy przy produkcji instrumentu. Ze względu na powszechnie znane nazwisko (był on kuzynem asa lotnictwa z czasów pierwszej wojny światowej, Eddiego Rickenbackera) firmę nazwano Rickenbacker. Firma później produkowała do dziś bardzo cenione gitary basowe. "Patelnia" okazała się wielkim sukcesem, choć stosowano ją prawie wyłącznie jako gitarę
Gitara Elektryczna
Historia gitary elektrycznej sięga roku [1931], w którym George Beauchamp stracił pracę u producenta gitar National. Pozostając w domu, eksperymentował całe tygodnie przy stole kuchennym, używając prostych narzędzi i materiałów znalezionych w domu: kawałków drutu, magnesów itp. Skonstruował pierwszy przetwornik gitarowy. Już wcześniej, w roku [1925], pragnąc wzmocnić dźwięk gitary, Beauchamp eksperymentował bezowocnie z igłą gramofonu. Wynaleziony przez niego i później opatentowany przetwornik został użyty w pierwszej gitarze elektrycznej.
Została ona zbudowana w ciągu jednego wieczoru przez przyjaciela Beauchampa, Paula Bartha, lutnika pracującego dla National, na tym samym kuchennym stole, przy którym pracował Beauchamp. Z prototypem pierwszej gitary elektrycznej nazwanej "patelnią" (The Frying Pan) wynalazcy udali się do Adolpha Rickenbackera i namówili go do współpracy przy produkcji instrumentu. Ze względu na powszechnie znane nazwisko (był on kuzynem asa lotnictwa z czasów pierwszej wojny światowej, Eddiego Rickenbackera) firmę nazwano Rickenbacker. Firma później produkowała do dziś bardzo cenione gitary basowe. "Patelnia" okazała się wielkim sukcesem, choć stosowano ją prawie wyłącznie jako gitarę
Jak ty tyle napisałaś ?
Pianino – strunowy młoteczkowy (klawiszowy) instrument muzyczny ze strunami ustawionymi pionowo. Ma wiele cech wspólnych z fortepianem.Poprzednikami pianina było klawicyterium (rodzaj klawesynu z pionowym naciągiem strun) oraz instrument zwany żyrafą. Za pierwszego budowniczego fortepianu uważa się Włocha Bartolomeo Cristoforiego, który zbudował pierwszy instrument strunowy z mechanizmem młoteczkowym ok. 1709 roku. Pierwsze pianino zbudował Jan Schmidt z Salzburga lub Grüneberger z Halle na końcu XVIII w. lub początku XIX w. W 1802 roku Th. Lond skonstruował w Londynie pianino o naciągu skośnostrunnym. Mechanizm pianinowy ulepszył i opatentował Wornum w 1826 r. Rozwiązanie to było na tyle dobre, że stosuje się je po dziś dzień. Jedyną modyfikacją jest zastosowanie innego tłumika. Konstruktorami pianin byli także Niemcy C. Bechstein, Blüthner, Wiedeńczycy Bösendorfer, Francuzi Pleyel i Anglicy. Długo jednak pianino nie zdobywało popularności.
Popularność zdobyło pianino w drugiej połowie XIX wieku, gdy w mieszczańskich domach zaczęło ono wypierać fortepian z powodu niższej ceny i mniejszych rozmiarów. W Polsce po wojnie pianina były produkowane w fabrykach "Defil" w Lubinie, Calisia w Kaliszu (do 20 września 2007 r.), oraz "Legnicka Fabryka Fortepianów i Pianin" w Legnicy.
Pianino jest obecnie bardzo popularnym instrumentem strunowym.Dźwignie mechanizmu młoteczkowego uruchamiane są naciśnięciem dźwigni klawiszowej (12), ten ruch przenoszony jest na pilot (13). Wtedy popychacz (17) umieszczony przegubowo na dźwigni głównej (14) odchyla dźwignie orzecha (
😎 w kierunku strun (5). Podczas ruchu dźwigni głównej łyżeczka tłumikowa (11) styka się z dźwignią tłumika (7) po czym klocek tłumika odsuwa się od strun. Dalszy ruch dźwigni głównej powoduje zetknięcie się stopki popychacza (15) z baryłką wyzwalacza (16), dochodzi do wysunięcia popychacza spod dźwigni orzecha. Następnie młotek (21) uderza w struny (5) i dźwignia orzecha wraz z nim wykonuje ruch powrotny. W połowie powrotnej drogi młotka przeciwchwytnik (19) dźwigni orzecha zostaje złapany przez chwytnik (1😎 dźwigni głównej. Gdy tylko dźwignia główna zaczyna się obniżać, popychacz wraca pod dźwignię orzecha, tłumik dociska struny, a mechanizm gotowy jest do następnego cyklu pracy.Dźwignie mechanizmu młoteczkowego uruchamiane są naciśnięciem dźwigni klawiszowej (12), ten ruch przenoszony jest na pilot (13). Wtedy popychacz (17) umieszczony przegubowo na dźwigni głównej (14) odchyla dźwignie orzecha (😎 w kierunku strun (5). Podczas ruchu dźwigni głównej łyżeczka tłumikowa (11) styka się z dźwignią tłumika (7) po czym klocek tłumika odsuwa się od strun. Dalszy ruch dźwigni głównej powoduje zetknięcie się stopki popychacza (15) z baryłką wyzwalacza (16), dochodzi do wysunięcia popychacza spod dźwigni orzecha. Następnie młotek (21) uderza w struny (5) i dźwignia orzecha wraz z nim wykonuje ruch powrotny. W połowie powrotnej drogi młotka przeciwchwytnik (19) dźwigni orzecha zostaje złapany przez chwytnik (1😎 dźwigni głównej. Gdy tylko dźwignia główna zaczyna się obniżać, popychacz wraca pod dźwignię orzecha, tłumik dociska struny, a mechanizm gotowy jest do następnego cyklu pracy.
Pianino – strunowy młoteczkowy (klawiszowy) instrument muzyczny ze strunami ustawionymi pionowo. Ma wiele cech wspólnych z fortepianem.Poprzednikami pianina było klawicyterium (rodzaj klawesynu z pionowym naciągiem strun) oraz instrument zwany żyrafą. Za pierwszego budowniczego fortepianu uważa się Włocha Bartolomeo Cristoforiego, który zbudował pierwszy instrument strunowy z mechanizmem młoteczkowym ok. 1709 roku. Pierwsze pianino zbudował Jan Schmidt z Salzburga lub Grüneberger z Halle na końcu XVIII w. lub początku XIX w. W 1802 roku Th. Lond skonstruował w Londynie pianino o naciągu skośnostrunnym. Mechanizm pianinowy ulepszył i opatentował Wornum w 1826 r. Rozwiązanie to było na tyle dobre, że stosuje się je po dziś dzień. Jedyną modyfikacją jest zastosowanie innego tłumika. Konstruktorami pianin byli także Niemcy C. Bechstein, Blüthner, Wiedeńczycy Bösendorfer, Francuzi Pleyel i Anglicy. Długo jednak pianino nie zdobywało popularności.
Popularność zdobyło pianino w drugiej połowie XIX wieku, gdy w mieszczańskich domach zaczęło ono wypierać fortepian z powodu niższej ceny i mniejszych rozmiarów. W Polsce po wojnie pianina były produkowane w fabrykach "Defil" w Lubinie, Calisia w Kaliszu (do 20 września 2007 r.), oraz "Legnicka Fabryka Fortepianów i Pianin" w Legnicy.
Pianino jest obecnie bardzo popularnym instrumentem strunowym.Dźwignie mechanizmu młoteczkowego uruchamiane są naciśnięciem dźwigni klawiszowej (12), ten ruch przenoszony jest na pilot (13). Wtedy popychacz (17) umieszczony przegubowo na dźwigni głównej (14) odchyla dźwignie orzecha (
😎 w kierunku strun (5). Podczas ruchu dźwigni głównej łyżeczka tłumikowa (11) styka się z dźwignią tłumika (7) po czym klocek tłumika odsuwa się od strun. Dalszy ruch dźwigni głównej powoduje zetknięcie się stopki popychacza (15) z baryłką wyzwalacza (16), dochodzi do wysunięcia popychacza spod dźwigni orzecha. Następnie młotek (21) uderza w struny (5) i dźwignia orzecha wraz z nim wykonuje ruch powrotny. W połowie powrotnej drogi młotka przeciwchwytnik (19) dźwigni orzecha zostaje złapany przez chwytnik (1😎 dźwigni głównej. Gdy tylko dźwignia główna zaczyna się obniżać, popychacz wraca pod dźwignię orzecha, tłumik dociska struny, a mechanizm gotowy jest do następnego cyklu pracy.Dźwignie mechanizmu młoteczkowego uruchamiane są naciśnięciem dźwigni klawiszowej (12), ten ruch przenoszony jest na pilot (13). Wtedy popychacz (17) umieszczony przegubowo na dźwigni głównej (14) odchyla dźwignie orzecha (😎 w kierunku strun (5). Podczas ruchu dźwigni głównej łyżeczka tłumikowa (11) styka się z dźwignią tłumika (7) po czym klocek tłumika odsuwa się od strun. Dalszy ruch dźwigni głównej powoduje zetknięcie się stopki popychacza (15) z baryłką wyzwalacza (16), dochodzi do wysunięcia popychacza spod dźwigni orzecha. Następnie młotek (21) uderza w struny (5) i dźwignia orzecha wraz z nim wykonuje ruch powrotny. W połowie powrotnej drogi młotka przeciwchwytnik (19) dźwigni orzecha zostaje złapany przez chwytnik (1😎 dźwigni głównej. Gdy tylko dźwignia główna zaczyna się obniżać, popychacz wraca pod dźwignię orzecha, tłumik dociska struny, a mechanizm gotowy jest do następnego cyklu pracy.Trzeba się podnieść i iść dalej , bo ... Tak miało być .
Napisałam co miałam w książce od muzyki a ty z Wikipedji?
Klarnet
Nazwa instrumentu pochodzi od włoskiej nazwy: clarinetto, co jest zdrobniałym określeniem trąbki clarin[1]. Twórcą współczesnego klarnetu był Johann Cristoph Denner w początkach XVIII wieku. Udoskonalił on istniejący instrument chalumeau, dodając (dwie) klapy i wydłużając go. Mimo postępu w stosunku do poprzedniego instrumentu klarnet był rzadko używanym instrumentem w pierwszej połowie XVIII wieku. W 1720 dodano lejkowate rozszerzenie u końca instrumentu (czarę głosową). W 1812 Ivan Mueller zaprezentował nowy model klarnetu wyposażony w trzynaście klap. Dokonane udoskonalenia klarnetu uczyniły go instrumentem w pełni funkcjonalnym i w takim kształcie pozostał praktycznie niezmieniony do współczesnych czasów.
Z książki od muzyki przepisuję!!
Klarnet
Nazwa instrumentu pochodzi od włoskiej nazwy: clarinetto, co jest zdrobniałym określeniem trąbki clarin[1]. Twórcą współczesnego klarnetu był Johann Cristoph Denner w początkach XVIII wieku. Udoskonalił on istniejący instrument chalumeau, dodając (dwie) klapy i wydłużając go. Mimo postępu w stosunku do poprzedniego instrumentu klarnet był rzadko używanym instrumentem w pierwszej połowie XVIII wieku. W 1720 dodano lejkowate rozszerzenie u końca instrumentu (czarę głosową). W 1812 Ivan Mueller zaprezentował nowy model klarnetu wyposażony w trzynaście klap. Dokonane udoskonalenia klarnetu uczyniły go instrumentem w pełni funkcjonalnym i w takim kształcie pozostał praktycznie niezmieniony do współczesnych czasów.
Z książki od muzyki przepisuję!!
Zaloguj się, aby odpowiedzieć w temacie. Nie masz konta? Zarejestuj się!