Spadnie deszcz na drogi dwie
Zmyli krok wędrowca,w niepogodę powiedz gdzie,
Szczęście nasze spotka, zerwie wiatr za pracy kwiat
Rzuci nam pod nogi,
Pozostanie szary świat i niepewne drogi

Nie żałujmy tej miłości, co przelotnym ptakiem gości,
Ledwo przyjdzie już odchodzi, gmatwa w życiu proste drogi,
Nie żałujmy tej miłości, co i zdradzi i zawiedzie,
Nie żałujmy tej miłości nie żałujmy jej lecz siebie

2 Przędzie lato cienką nić, dymem po ścierniskach,
Jak mi z tobą jeszcze być, gdy już jesień bliska
Odszedł maj z bukietem bzów, drzemie lato w stogach
Jutro się spotkamy znów na rozstajnych drogach

Nie żałujmy tej miłości, co przelotnym ptakiem gości,
Ledwo przyjdzie już odchodzi, gmatwa w życiu proste drogi,
Nie żałujmy tej miłości, co i zdradzi i zawiedzie,
Nie żałujmy tej miłości nie żałujmy jej lecz siebie

Nie żałujmy tej miłości, co przelotnym ptakiem gości,
Ledwo przyjdzie już odchodzi, gmatwa w życiu proste drogi,
Nie żałujmy tej miłości, co i zdradzi i zawiedzie,
Nie żałujmy tej miłości nie żałujmy jej lecz siebie
Nie żałujmy tej miłości, co odchodzi i powraca,
Nie żałujmy tej miłości w środku zimy w pełni lata,
Nie żałujmy tej miłości co drogami chodzi dwiema,
Nie żałujmy tej miłości bo jej, bez nas wcale nie ma