Dwoje było nas pośród życia dróg,
Świat był pełen łask, a wiódł nas Bóg
To był piękny czas, los dał co mógł:
Pogodny dom, bliską dłoń,
Dziecka śmiech, radosne dnie
I nadzieja z nami szła
Gdzie są tamte dni kolorowe tak?
Co zostało z nich, gdzie jest ten świat?
Już obeschły łzy, a pamięć trwa
I dobry Pan niesie nam
Wiary łut, że wrócisz tu
I powróci dawny czas
Nic miłości nie pokona - trwamy tylko dla niej,
Choć nadziei rwie się nić,
Chociaż puste są ramiona żyje wierna pamięć,
I ty będziesz dla mnie żyć
Dobry Bóg nam śle z nieba swoich gwiazd
Tę nadziei skrę, co tli się w nas
Przez świat idę z nią tam, gdzie chce los,
Bo kiedyś Pan zwróci nam
Tamten czas, twych oczu blask
I pogodny świat bez trosk
Nic miłości nie pokona - trwamy tylko dla niej,
Choć nadziei rwie się nić,
Chociaż puste są ramiona żyje wierna pamięć,
I ty będziesz dla mnie żyć
Nic miłości nie pokona, choć niebo ciemnieje,
Wiarę w sercu trzeba mieć
Wiem, że kiedyś wrócisz do nas, trzeba mieć nadzieję,
Co silniejsza jest niż śmierć