JA:Mój sokole chmurnooki
Pytaj o mnie gór wysokich
Pytaj o mnie lasów mądrych
I uwolnij mnie
Mój sokole, mój przejrzysty
Pytaj o mnie nurtów bystrych
Pytaj o mnie kwiatów polnych
I uwolnij mnie
Mój miły
TY:Jak mam pytać gwiazd w niebiosach?
Są zazdrosne o twój posag:
O miłości cztery skrzynie
I o dobroć twą
JA:Mój miły
TY:Jak mam pytać innych kobiet?
JA:Serce me odkryją w tobie
RAZEM:I choć wiedzą, nie powiedzą
Nie odnajdę cię

JA:Mój sokole gromowładny
Pytaj o mnie stepów sławnych
Pytaj tych burzanów wonnych
I uwolnij mnie
TY:Przez kurhany spopielałe
Przez chutory w ogniu całe
Snu już nie znam, step odmierzam
By odnaleźć cię
JA:Mój miły
TY:Jakże pytać mam księżyca?
On się kocha
W Twych źrenicach
Słońce zgoni, step zasłoni
Nie odnajdę cię
JA:Mój miły
TY:Jakże pytać mam Kozaka?
JA:Co na miłość chorą zapadł
RAZEM:On by z żalu
Świat podpalił
Gdyby stracił
TY:Cię
JA:Mnie
TY:Gdyby stracił cię

JA:I jakże pytać mam księżyca?
TY:On się kocha w twych źrenicach
RAZEM:Słońce zgoni, step zasłoni
Nie odnajdziesz mnie
My wpatrzeni
Zasłuchani
Tak współcześni aż do granic
W ciemnym kinie, po kryjomu
Ocieramy łzę