Ja:Mój sokole chmurnooki
Pytaj o mnie gór wysokich
Pytaj o mnie lasów mądrych
I uwolnij mnie
Mój sokole, mój przejrzysty
Pytaj o mnie nurtów bystrych
Pytaj o mnie kwiatów polnych
I uwolnij mnie
Mój miły
Ty:Jak mam pytać gwiazd w niebiosach?
Są zazdrosne o twój posag:
O miłości cztery skrzynie
I o dobroć twą
Ja:Mój miły
Ty:Jak mam pytać innych kobiet?
Ja:Serce me odkryją w tobie
Razem:I choć wiedzą, nie powiedzą
Nie odnajdę cię
Ja:Oooooo
Ja:Mój sokole gromowładny
Pytaj o mnie stepów sławnych
Pytaj tych burzanów wonnych
I uwolnij mnie
Ty:Przez kurhany spopielałe
Przez chutory w ogniu całe
Snu już nie znam, step odmierzam
By odnaleźć cię
Ja:Mój miły
Ty:Jakże pytać mam księżyca?
On się kocha
W Twych źrenicach
Słońce zgoni, step zasłoni
Nie odnajdę cię
Ja:Mój miły
Ty:Jakże pytać mam Kozaka?
Ja:Co na miłość chorą zapadł
Razem:On by z żalu
Świat podpalił
Gdyby stracił
Cię
Mnie
Gdyby stracił cię
Ja:I jakże pytać mam księżyca?
Ty:On się kocha w twych źrenicach
Razem:Słońce zgoni, step zasłoni
Nie odnajdziesz mnie