JA:
Mój sokole chmurnooki
Pytaj o mnie gór wysokich
Pytaj o mnie lasów mądrych
I uwolnij mnie
Mój sokole, mój przejrzysty
Pytaj o mnie nurtów bystrych
Pytaj o mnie kwiatów polnych
I uwolnij mnie
Mój miły
Ty:
Jak mam pytać gwiazd w niebiosach?
Są zazdrosne o twój posag:
O miłości cztery skrzynie
I o dobroć twą
Ja:Mój miły
Ty:
Jak mam pytać innych kobiet?
Serce me odkryją w tobie
I choć wiedzą, nie powiedzą
Nie odnajdę cię
Ja:
Oooooo
Mój sokole gromowładny
Pytaj o mnie stepów sławnych
Pytaj tych burzanów wonnych
I uwolnij mnie
Ty:
Przez kurhany spopielałe
Przez chutory w ogniu całe
Snu już nie znam, step odmierzam
By odnaleźć cię
Ja: Mój miły
Ty:Jakże pytać mam księżyca?
On się kocha
W Twych źrenicach
Razem:
Słońce zgoni, step zasłoni
Ty:Nie odnajdę cię
Ja:Mój miły
Jakże pytać mam Kozaka?
Co na miłość chorą zapadł
On by z żalu
Świat podpalił
Gdyby stracił
Ty:Cię
Ja:Mnie
Ty:Gdyby stracił cię
Oo
Ja:Uu
I jakże pytać mam księżyca?
Ty:On się kocha w twych źrenicach
Ja:Słońce zgoni, step zasłoni
Nie odnajdziesz mnie
Razem:My wpatrzeni
Zasłuchani
Tak współcześni aż do granic
W ciemnym kinie, po kryjomu
Ocieramy łzę