Że nie dałaś mi mamo
Zielonookich snów
Nie żałuję...
Że nie znałam klejnotów
Ni koronkowych słów
Nie żałuję...
Że nie mówiłaś mi jak szczęście kraść spod lady
I nie uczyłaś mnie życiowej maskarady
Pieszczoty szarej tych umęczonych dni
Nie żal mi,
Nie żal mi

Nie, nie żałuję
Przeciwnie, bardzo ci dziękuję kochana
Żeś mi odejść pozwoliła
Po to bym żyła tak, jak żyłam

Że nie dałeś mi szczęścia,
Pierścionka ani psa
Nie żałuję
Że nie dzwonisz po nocach
Kochanie tak to ja
Nie żałuję
Że nie załatwiasz mi posady sekretarki
I, że nie noszę twojej szarej marynarki
Że patrzysz na mnie jak teatralny widz
To nic,
To nic

Nie, nie żałuję
Przeciwnie, bardzo ci dziękuję kochanie
Za to że jesteś królem karo
Że jesteś zbrodnią mą i karą

Że w tym kraju przeżyłam
Tych parę trudnych lat
Nie żałuję
Że na koniec się dowiem
Ot tak się toczy świat
Nie żałuję
Że nie załatwią mi urlopu od pogardy
I że nie zwrócą mi uśmiechu jak kokardy
Pieszczoty szarej tych udręczonych dni
Nie żal mi,
Nie żal mi

Nie, nie żałuję
Przeciwnie, bardzo ci dziękuję, mój kraju
Za jakiś czwartek, jakiś piątek, jakiś wtorek
I za nadziei cały worek

Nie, nie żałuję
Przeciwnie, bardzo ci dziękuję
Za to, że jesteś moim krajem
Że jesteś piekłem mym i rajem

Nie żałuję,
Nie żałuję,
Nie żałuję...