Miłość może ranić,
Miłość może ranić, czasem,
Ale to jedyna rzecz,
Jaką znam.

Kiedy staje się to trudne
Wiesz, czasami to może stać się trudne,
To jedyna rzecz, która sprawia, że czujemy, że żyjemy.

Zachowujemy tę miłość na fotografii,
Stworzyliśmy te wspomnienia dla siebie
Tam, gdzie nasze oczy nigdy się nie zamykają,
Serca nigdy się nie łamią,
A czas jest na zawsze zatrzymany.

Więc możesz mnie zatrzymać
W kieszeni
Swoich podartych dżinsów,
Trzymając blisko,
dopóki nasze oczy się nie spotkają.
Nigdy nie będziesz samotna.
Poczekaj, aż wrócę do domu

Miłość może wyleczyć,
Miłość może naprawić twoją duszę
I to jedyna rzecz,
jaką znam, znam.
Obiecuję, że będzie łatwiej.
Pamiętaj o tym każdą cząstką siebie.
I to jedyna rzecz, którą zabierzemy ze sobą do grobu.

Zachowujemy tę miłość na fotografii,
Stworzyliśmy te wspomnienia dla siebie
Tam, gdzie nasze oczy nigdy się nie zamykają,
Serca nigdy się nie łamią,
A czas jest na zawsze zatrzymany..

Więc możesz zatrzymać mnie
W kieszeni
Swoich podartych dżinsów,
Trzymając blisko,
dopóki nasze oczy się nie spotkają.
Nigdy nie będziesz samotna.

A jeśli mnie zranisz,
W porządku, kochanie, tylko słowa krwawią.
Zatrzymałaś mnie pośród tych stron
I nigdy nie pozwolę ci odejść.

Poczekaj, aż wrócę do domu.
Poczekaj, aż wrócę do domu.
Poczekaj, aż wrócę do domu.
Poczekaj, aż wrócę do domu.

Możesz mnie schować
W naszyjniku, który dostałaś, kiedy miałaś szesnaście lat
Niedaleko swojego serca,
Tam, gdzie powinienem być
Zatrzymany głęboko w twojej duszy.

A jeśli mnie zranisz,
W porządku, kochanie, tylko słowa krwawią.
Zatrzymałaś mnie pośród tych stron
I nigdy nie pozwolę ci odejść.

Kiedy jestem daleko,
będę pamiętał, jak mnie całowałaś.
Pod słupem latarni
na tyłach Szóstej Ulicy,
Wsłuchując się w twój szept przez telefon:
"Poczekaj, aż wrócę do domu".