Mam, mam już tego dość
Po co, no po co mi to wszystko?
Hotele, szpan, rywale, a potem strach,
Że runie, no runie to wszystko
I znowu zostanę sam
Nie wiem kogo słuchać
Tylu doradców wokół siebie mam
Niektórzy mówią, że mnie kochają,
Lecz tak, lecz tak naprawdę kochają tylko szmal

Któregoś dnia rzucę to wszystko
I wyjdę rano, niby po chleb
Wtedy na pewno poczuję się lepiej,
Zostawię za sobą ten zafajdany świat

Napełnię olejem pustą głowę
I wrócę tam, na aleję pełną róż
Napełnię olejem pustą głowę
I wrócę tam, na aleję pełną róż

Czasem płaczę, bo chce mi się płakać
Wtedy czuję, jak uchodzi ze mnie zło
Czasem płaczę, bo chce mi się płakać
Wtedy czuję, jak uchodzi ze mnie zło
Uchodzi ze mnie zło

Mam, mam już tego dość,
Muszę w końcu wrócić tam,
Gdzie wszyscy byli,
Zawsze kochali, czasem grzeszyli
Po prostu żyli tak z dnia na dzień
Tylko czy oni tam jeszcze wszyscy są,
Czy jeszcze jest aleja pełna róż?
Tylko czy oni tam jeszcze wszyscy są,
Czy jeszcze jest aleja róż?

Tylko czy oni tam jeszcze wszyscy są,
Czy jeszcze jest aleja pełna róż?