Disturbed – The Sound Of Silence (CYRIL Remix) | Tekst piosenki, tłumaczenie, tekstowo i teledysk

Hello darkness, my old friend
I've come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence

In restless dreams, I walked alone
Narrow streets of cobblestone
'Neath the halo of a street lamp
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence

And in the naked light, I saw
Ten thousand people, maybe more
People talking without speaking
People hearing without listening
People writing songs that voices never shared
And no one dared
Disturb the sound of silence

"Fools" said I, "You do not know
Silence like a cancer grows
Hear my words that I might teach you
Take my arms that I might reach you"
But my words, like silent raindrops fell
And echoed in the wells of silence

And the people bowed and prayed
To the neon god they made
And the sign flashed out its warning
In the words that it was forming
In the sign said, "The words on the prophets
Are written on the subway walls
In tenement halls"
And whispered in the sound of silence

And in the naked light, I saw
Ten thousand people, maybe more
People talking without speaking
People hearing without listening
People writing songs that voices never shared
And no one dared
Disturb the sound of silence

Witaj ciemności, mój stary przyjacielu
Przyszedłem znowu z tobą porozmawiać
Bo wizja, która delikatnie się skrada
Zostawiła swoje nasiona, gdy spałem
I wizja, która została zasadzona w moim umyśle
Nadal pozostaje
W dźwięku ciszy

W niespokojnych snach chodziłem sam
Wąskimi uliczkami z bruku
Pod halo latarni ulicznej
Podniosłem kołnierz, by chronić się przed zimnem i wilgocią
Kiedy moje oczy zostały przebite błyskiem neonu
Który rozszczepił noc
I dotknął dźwięku ciszy

I w nagim świetle zobaczyłem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej
Ludzi mówiących bez słów
Ludzi słyszących bez słuchania
Ludzi piszących piosenki, które głosy nigdy nie dzieliły
I nikt nie odważył się
Zakłócić dźwięku ciszy

"Głupcy" powiedziałem, "Nie wiecie
Cisza rośnie jak rak
Słuchajcie moich słów, abym mógł was nauczyć
Weźcie moje ramiona, abym mógł was dosięgnąć"
Ale moje słowa, jak ciche krople deszczu, spadły
I odbijały się echem w studniach ciszy

I ludzie klękali i modlili się
Do neonowego boga, którego stworzyli
A znak błysnął swoim ostrzeżeniem
W słowach, które formował
Na znaku było napisane: "Słowa proroków
Są napisane na ścianach metra
W korytarzach kamienic"
I szepcą w dźwięku ciszy

I w nagim świetle zobaczyłem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej
Ludzi mówiących bez słów
Ludzi słyszących bez słuchania
Ludzi piszących piosenki, które głosy nigdy nie dzieliły
I nikt nie odważył się
Zakłócić dźwięku ciszy