Dawid Podsiadło & Kaśka Sochacka – nadprzestrzenie | Tekst piosenki, tłumaczenie, tekstowo i teledysk

Masz ten uśmiech
Który ja uwielbiam
I pływamy sobie
W nadprzestrzeniach
Nie wiadomo, która to już sfera
Myślałam, że tam wyżej to
Nic nie ma

Takich scenariuszy
Nigdzie nie widzę
Znów ci marzną palce
Nosem piszesz

Na nikogo w końcu nikt nie czeka
Wciąż pływamy sobie
W nadprzestrzeniach
Ty dokańczać mógłbyś za
Mnie zdania
Nie ma co się przed tym
Aż tak wzbraniać

I w tej całej ciemnej galaktyce
Tylko nam tak oczy mogą błyszczeć

Jeśli takie ważne, takie kruche
Jak mogliśmy odłożyć
To na później?
Czy sobie o tym myślisz
Zanim uśniesz?
Że dla nas
Już nie będzie chyba dalej
A może nas nie było nigdy wcale

Jeśli takie ważne, takie kruche
Jak mogliśmy odłożyć
To na później?
Czy sobie o tym myślisz
Zanim uśniesz?
Że dla nas
Już nie będzie chyba dalej
A może nas nie było nigdy wcale

Jeśli takie ważne, takie kruche
Jak mogliśmy odłożyć
To na później?
Czy sobie o tym myślisz
Zanim uśniesz?
Że dla nas
Już nie będzie chyba dalej
A może nas nie było nigdy wcale

You Have That Smile
That I adore so much
And we just keep floating
Through hyperspace
No idea which layer this is
I thought that higher
There’d be nothing left

Such a story
I can’t find elsewhere
Your fingers freeze again
You draw with your nose

No one’s really waiting anymore
Still, we float gently
Through hyperspace
You could finish
All my sentences
There’s no point in
Fighting this resistance

And in this dark galaxy
Only our eyes
Could shine so brightly

If it’s that fragile, that important
How did we decide
To leave it for later?
Do you ever think of that
Before you fall asleep?
That maybe
There’s no more future left for us
Or maybe
We never truly were

If it’s that fragile, that important
How did we decide
To leave it for later?
Do you ever think of that
Before you fall asleep?
That maybe
There’s no more future left for us
Or maybe
We never truly were

If it’s that fragile, that important
How did we decide
To leave it for later?
Do you ever think of that
Before you fall asleep?
That maybe
There’s no more future left for us
Or maybe
We never truly were