Twoje włosy, jak słońca promienie,
Wiatr unosił i splatał w warkocze
Jeszcze we mnie pulsuje wspomnienie
Wciąż pamiętam jak biegniesz po zboczu
Czasem wracam do Ciebie, lecz we śnie
Wciąż wspominam te noce gorące
Może przyszła ta miłość za wcześnie
Może letnie spaliło ją słońce
Fotografia nie kłamie, choć milczy
Oczy Twoje wciąż takie niebieskie
Kiedy życie dokucza, gdy niszczy,
Przypomina, przenosi w zaprzeszłe
Twoje włosy, jak słońca promienie
Wiatr je znowu unosi w zachwycie
Jeszcze wierzę, że tamto wspomnienie,
Ktoś nam odda, zamieni na życie
Powrócimy wciąż młodzi, beztroscy
Ponad chmury uniesie nas miłość
Nie będziemy znów sprawdzać pół nocy,
Czy to prawda, czy tylko się śniło
Fotografia niech kłamie, niech milczy
Oczy Twoje wciąż takie niebieskie
Kiedy życie dokucza, gdy niszczy,
Niech zaniesie nas razem w zaprzeszłe