Cztery Córy – Bernard Ładysz (Tekst)

Cztery córki miał tata,
Stary młynarz ze Zgierza
Stary młynarz ze Zgierza
Każda piękna, bogata,
Każda chciała żołnierza
Każda piękna, bogata,
Każda chciała żołnierza
Stary młynarz, kawalarz,
Takie wydał orędzie:
Takie wydał orędzie:
Która chce mieć wojaka,
Niech go sama zdobędzie
Która chce mieć wojaka,
Niech go sama zdobędzie
Więc najstarsza Jadwiga,
Hoża dziewka i miła,
Hoża dziewka i miła,
Poszła z siecią na morze,
Marynarza złowiła
Poszła z siecią na morze,
Marynarza złowiła
Najsprytniejsza zaś Hanka,
Wzięła owsa i sianka
Wzięła owsa i sianka
I zwabiła kasztanka,
A z kasztankiem ułanka
I zwabiła kasztanka,
A z kasztankiem ułanka
Trzecia córka młynarza,
Modrooka Ludwika,
Modrooka Ludwika,
Podskoczyła do niebo
I złapała lotnika
Podskoczyła do niebo
I złapała lotnika
Tylko Zosia najmłodsza,
Jakoś szczęścia nie miała
Jakoś szczęścia nie miała
Stała biedna na moście,
I cichutko płakała
Stała biedna na moście,
I cichutko płakała
Wyszeptała w rozpaczy:
Niechaj śmierć mnie zabiera!
Niechaj śmierć mnie zabiera!
I skoczyła do rzeki,
Wprost w ramiona sapera
I skoczyła do rzeki,
Wprost w ramiona sapera
Idą córy do ojca,
Każda wiedzie żołnierza
Każda wiedzie żołnierza
Ze zdumienia oniemiał
Stary młynarz ze Zgierza
Ze zdumienia oniemiał
Stary młynarz ze Zgierza
Lotnik, ułan, marynarz
No i saper, to heca
No i saper, to heca
Jak się wnuki posypią,
Będzie z młyna forteca
Jak się wnuki posypią,
Będzie z młyna forteca