To nie była dziewczyna łatwa
Oj, nie łatwa i co do tego
Potrafiła tę rzecz zagmatwać
Aż do stopnia niesłychanego
A gdy wreszcie zmysłów pociskiem
Na orbitę mknąłem rozkoszy
Pośpieszyły usta jej bliskie
Ostrzeżenie takie wygłosić:
Przeklnę Cię - jeżeli mnie porzucisz
Przeklnę Cię - gdy się ku innej zwrócisz
Przeklnę Cię - jeśli postąpisz podle
Dziś się za Ciebie modlę
Jutro przeklnę Cię
Przeklnę Cię i Twoje wiarołomstwo
Przeklnę Cię i Twoje z nią potomstwo
Przeklnę Cię i już się nie obronisz
W Paryżu, w Bolonii
Przekleństwo me gonić będzie Cię
Przeklnę Cię, Przeklnę Cię
Wykrakała, oj, wykrakała
Że spełniło się co do słowa
I poczułem, że chociaż pałam
To przyczyna pałania nowa
Więc do tamtej w żalu i skrusze
Sam się zgłaszam smutny szalenie
Bywaj zdrowa, z inną już muszę
A Ty zgodnie z Twym przyrzeczeniem
Przeklnij mnie - sam jestem winien temu
Przeklnij mnie - od dziś się za mnie nie módl
Przeklnij mnie - nie mogłem zrobić podlej
Niczym mnie nie oblej
A raczej przeklnij mnie
Przeklnij mnie - przekleństwo Cię pokrzepi
Przeklnij mnie - donosów tylko nie pisz
Przeklnij mnie - lecz ugodź słowem żwawszym
Nie w biurze, w teatrze, intymniej już raczej
Przeklnij mnie, przeklnij mnie
A żebyś wiedział,
Przeklnę Cię - bo Ty mnie porzuciłeś
Przeklnę Cię - ku innej się zwróciłeś
Przeklnij mnie - nie mogłem zrobić podlej
Niczym mnie nie oblej
A raczej przeklnij mnie
Przeklnę Cię i Twoje wiarołomstwo
Przeklnę Cię i Twoje z nią potomstwo
Przeklnij mnie - lecz ugodź słowem żwawszym
Nie w biurze, w teatrze, intymniej już raczej
Przeklnij mnie, przeklnij mnie
Przeklnij mnie