Marlene Dietrich, właśc. Maria Magdalena Dietrich (ur. 27 grudnia 1901, zm. 6 maja 1992) – niemiecka aktorka i piosenkarka.

Urodziła się w Berlinie, w zamożnej rodzinie mieszczańskiej, jej ojciec był berlińskim policmajstrem, następnie po ponownym zamążpójściu matki Marleny została adoptowana przez ojczyma i jej pełne nazwisko brzmiało odtąd Marlene Dietrich von Losch. Początkowo uczyła się gry na skrzypcach, w 1921 wstąpiła do szkoły teatralnej. W następnym roku wystąpiła w swoim pierwszym filmie. W 1923 roku wyszła za mąż za technika filmowego Rudolfa Siebera. Formalnie ich związek trwał aż do śmierci Siebera w 1975 roku. Mieli jedną córkę, Marię, urodzoną w 1925 roku. Wielką miłością aktorki był jednak francuski aktor Jean Gabin.

Wystąpiła w kilkunastu niemieckich filmach, do czasu gdy została "odkryta" przez austriackiego reżysera Josepha von Sternberga, w którego filmie Blaue Engel (ang. Blue Angel, Niebieski Anioł) zagrała w 1930 swą chyba najsłynniejszą rolę kabaretowej piosenkarki Loli-Loli. Sukces odniosły również śpiewane przez nią w tym filmie piosenki.

Był to ostatni jej film nakręcony w Niemczech, przeniosła się z von Sternbergiem do Hollywood. W tym samym 1930 roku zagrała w filmie Morocco (Maroko) za który była nominowana do Oscara.

Dietrich była znana ze swoich wyrazistych poglądów politycznych i odwagi ich wyrażania. Była zdeklarowaną antynazistką i przeciwniczką niemieckiego antysemityzmu. Jeszcze w Niemczech nagrała szereg antynazistowskich utworów. W 1937 otrzymała obywatelstwo amerykańskie, a w czasie wojny odwiedzała oddziały frontowe ze swymi programami estradowymi.

Po wojnie częściej występowała na estradzie (razem z kompozytorem Burtem Bacharachem) niż w filmie.

Marlena Dietrich umarła w wieku 90 lat w Paryżu, z powodu niewydolności nerek w maju 1992 roku. Pochowana została w Berlinie. Ostatnim latom Marleny Dietrich dedykowana jest sztuka Remigiusza Grzeli "Błękitny diabeł" napisana na Jubileusz 60-lecia pracy artystycznej Barbary Krafftówny. Premiera odbyła się 20 listopada 2006 roku w Teatrze Narodowym w Warszawie. Reżyserował Józef Opalski.

Marlena często ubierała się w męskie smokingi, garnitury i kapelusze. Powszechnie uważa się że była ona biseksualistką, miała prawdopodobnie związki z licznymi - także znanymi - mężczyznami oraz kobietami. Natomiast co rzetelniejsze źródła przeczą informacjom, by do jej kochanek należała Greta Garbo. .