Ciekawy, proekologiczny i niespokojny duchem zespół młodych wykonawców z okresu gdy np. (choć to akurat nie najlepsze porównanie) o Arce Noego nikt nawet nie myślał. Buzu Squat to swojego rodzaju fenomen zespół z jedną wydaną płytą, zdobywający niezaprzeczalną popularność na estradach takich jak np. organizowany przez Owsiaka przystanek a mimo to nie mogący znaleźć wydawcy dwóch kolejnych krążków... Może ich duch jest zbyt niespokojny a może zabrakło znajomych u góry? Jak bowiem inaczej możliwe jest powstawanie na wolnym rynku, na siłę promowanych gniotów gdy popularne wśród żywych odbiorców zespoły grają dla siebie?