Leszek Długosz urodził się 18 czerwca 1941 w Zaklikowie na Lubelszczyźnie. Jest to aktor, literat, pianista, kompozytor, jeden z najbardziej znanych polskich śpiewających poetów.

W roku 1964 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1964-1966 studiował na Wydziale Aktorskim w PWST w Krakowie. Zadebiutował w roku 1964 w teatrzyku piosenki UJ Hefajstos. W 1965 roku związał się z krakowskim kabaretem Piwnica pod Baranami.

Pierwszy tomik poezji - Lekcje rytmiki wydał w 1973 roku.
Z Piwnicą rozstał się w r. 1978 i od tego czasu występuje przeważnie samodzielnie. Rok później przebywał na stypendium artystycznym we Francji, ufundowanym przez rząd francuski, co zaowocowało wydaniem płyty w całości w języku francuskim.

Z własnymi recitalami występował w wielu polskich miastach, a także poza granicami kraju (m.in. w Austrii, Belgii, Francji, Szwajcarii, Czechosłowacji, RFN, Szwecji, Włoszech, USA, Kanadzie).

Oprócz działalności estradowej i literackiej publikuje również swoje felietony w "Czasie krakowskim" i "Rzeczpospolitej". Wraz z Krzysztofem Magowskim zrealizował również w TVP cykl poświęcony poezji - Literatura według Długosza.

Od 2007 roku w Radiu Kraków prowadzi autorski program "Przyjemności niedzieli".

W roku 1982 Leszek Długosz otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa za osiągnięcia w dziedzinie piosenki poetyckiej. W marcu 1996 r. za wybór wierszy "Z tego, co jest" otrzymał on Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. W 2007 r. w Warszawie uhonorowano go Tytułem Mistrza Mowy Polskiej VOX POPULI (nagroda publiczności)