Andrzej Hiolski (ur. 1 stycznia 1922 we Lwowie, zm. 27 lutego 2000 w Krakowie) – polski śpiewak (baryton).
Śpiewał od dziecka, wzbudzając swoim głosem zachwyt słuchaczy. Absolwent VI Gimnazjum im. Stanisława Staszica we Lwowie. Studia wokalne rozpoczął w lwowskim konserwatorium pod kierunkiem Heleny Oleskiej i Adama Didura. W czasie wojny pracował fizycznie m.in. jako stolarz. Wyjechał ze Lwowa w 1944, przed ponownym wkroczeniem wojsk sowieckich.

Zadebiutował rolą Janusza w Halce Moniuszki wystawionej 25 listopada 1944 r. w krakowskim Teatrze Starym. Śpiewał na różnych scenach operowych świata, odnosząc ogromne sukcesy. Stworzył niezapomniane kreacje wokalne i aktorskie jako:

* Scarpia w "Tosce",
* Miecznik w "Strasznym Dworze",
* Germont w "Traviacie",
* Marceli w "Cyganerii",
* Hrabia di Luna w "Trubadurze",
* Sharpless w "Madame Butterfly",
* Figaro w "Cyruliku Sewilskim",
* Jago w "Otellu",
* Posa w "Don Carlosie".

Po mistrzowsku wykonywał pieśni:

* Schuberta,
* Schumanna,
* Mahlera,
* Chopina,
* Moniuszki,
* Karłowicza.