Reni Jusis jest absolwentką poznańskiej Akademii Muzycznej na wydziale dyrygentury chóralnej. Prywatnie żona Tomka Makowieckiego, mama Teofila i Gai.
Debiutowała w 1998r. płytą „Zakręcona” i singlem o tym samym tytule, który z miejsca został ogłoszony hitem lata. Debiutancki album zdobył znakomite recenzje krytyków muzycznych i został obsypany aż trzema Fryderykami w kategoriach: piosenka roku, fonograficzny debiut roku i album roku. Rozgłośnie radiowe uhonorowały płytę dwiema statuetkami „Play - box” za najlepszy debiut roku i hit roku, a miesięcznik XL nagrodził za debiut roku.

W 1999r. za drugą płytę "Era Renifera" zdobywa uznanie jury i pierwsze miejsce na polskiej edycji francuskiego festiwalu "Printemps de Bourges", a w 2000r. jako pierwszy polski artysta bierze udział w gali Europejskich Nagród MTV w Sztokholmie. W listopadzie 2001 ponownie otrzymuje nominację MTV dla "najlepszego polskiego wykonawcy" i tym samym otrzymuje zaproszenie do Frankfurtu.

Wiosną 2002r. internauci wraz z programem TVP2 "Trzydzieści Ton" uznają trzeci album pt .: "Elektrenika" za najlepszą płytę dance, a Polska Akademia Fonograficzna wyróżniła Artystkę nominacjami do nagrody "Fryderyk 2001" w kategoriach: wokalistka roku oraz album roku dance, techno i elektronika. Specjalna winylowa edycja płyty dotarła również do rąk Boya Georga, który prezentował ją w swoim klubie w Londynie.
W sierpniu 2003 odbyła się premiera „Trans Misji”, która ponownie zdobywa uznanie dziennikarzy i fanów. Komercyjny i artystyczny sukces płyty został uwieńczony wielka klubową trasą koncertową w Polsce oraz wszystkimi najważniejszymi nagrodami muzycznymi: Fryderyk 2003 w kategorii album roku – muzyka klubowa; Grand Prix na festiwalu polskich videoklipów „Yach Film 2004” za teledysk „Ostatni raz” i Yacha za reżyserię do klipu „ It’s not enough”; oraz już trzecią nominację od MTV i udział w gali EMA w Rzymie. Artystka gościła również z „Trans Misją Live” w kilku europejskich klubach: „Modclub” w Berlinie, „Marque Club” w Londynie i „Liquid Room” w Edynburgu. W tym samym roku Reni zadebiutowała jako twórca muzyki do reklamy i za piosenke „ It’s not enough” otrzymała wyróżnienie na festiwalu polskich reklam „Złote Orły” w kategorii „Muzyka do reklamy”.

W 2005 roku Artystka otworzyła własną wytwórnię fonograficzną pod nazwą Pink Pong Records, której nakładem w czerwcu 2006 ukazał się album "Magnes", z którego pochodzą single: „Kilka prostych prawd”, „Niemy krzyk”, „Mixtura” i tytułowy „Magnes”. W tym samym roku magazyn A4 wraz ze słuchaczami Radia Kolor uhonorował Reni "Ikoną Mody", a w kwietniu 2007 Akademia Fonograficzna nagrodziła Fryderykiem płytę „Magnes" w kategorii "Album roku - muzyka klubowa".
W czerwcu 2007 ukazał się singiel pt .: „ Motyle”, który promował dwie duże trasy - klubowa trasę koncertowa "Magnes Live" i wakacyjne imprezy open air " Samsung Summer Party ".

24 kwietnia 2009 roku wydany został szósty już album artystki pod tytułem "Iluzjon cz. I". Artystka zdecydowała się na wyraźny zwrot w swej karierze. Tym razem jako wokalistka i pianistka stanęła na czele zespołu, którego kompozycje i stylistyka wyraźnie różnią się od jej dotychczasowej klubowej i elektronicznej twórczości. W nowym projekcie oprócz fortepianu rozbrzmiewa bogate i klasyczne instrumentarium, m. in.: akordeon, pedal steel guitar, melotron, cymbały wileńskie, wibrafon, celesta, organy Hammonda i piano Rhodesa. Płyta zawiera w większości autorskie teskty i kompozycje Artystki, z wyjątkiem duetu z Gabą Kulką, który jest ich wspólnym dziełem. W warstwie tekstowej jest to najbardziej dojrzała i osobista wypowiedź Reni. Na płycie gościnnie występuje również Stanisław Soyka. .