Rumieńców nabiera noc grudniowa
Do twarzy tuli uliczki Lwowa
A srebrna gwiazdka ma nadzieję,
Że na czas zdąży do miasta Betlejem
Na horyzoncie Lwów mi majaczy,
Gdzie zostawiłem cienie kolegów
Tam więcej smutku i rozpaczy
Niż białych płatków śniegu
Księżyc ma oczy szmaragdowe
Lecz tylko tu, w Wilię, we Lwowie
Na dachach skrzy się śnieżny welon
Wiatr gwiżdże: Gloria in excelsis Deo!
Na horyzoncie Lwów mi majaczy,
Gdzie zostawiłem cienie kolegów
Tam więcej smutku i rozpaczy
Niż białych płatków śniegu
Jaśnieje powoli noc zimowa
Wrócimy przecież kiedyś do Lwowa,
Gdzie w żłobku czeka Jezus maleńki
Dla wszystkich otwarte są wrota stajenki
Na horyzoncie Lwów mi majaczy,
Gdzie zostawiłem cienie kolegów
Tam więcej smutku i rozpaczy
Niż białych płatków śniegu
Na horyzoncie Lwów mi majaczy,
Gdzie zostawiłem cienie kolegów
Tam więcej smutku i rozpaczy
Niż białych płatków śniegu