Polubiłam pejzaż ten,
Świat, którego nie ma już,
Pogodzony z nocą dzień
I pasjanse z białych brzóz

Strome dachy, niski próg
I obłoków jasny splot,
Zawiązane ścieżki dróg,
Aby nikt nie odszedł stąd

Polubiłam pejzaż ten,
Świat, którego nie ma już,
Długą podróż w krótki sen
Po zielonych zboczach wzgórz

Nie zapomnę już tych miejsc,
I przyjaciół z tamtych dni,
Wszystko to już za mną jest
Lecz nie zamknę tamtych drzwi

Tyle miast
Na pamięć prawie znam,
Chcę choć raz,
Raz jeszcze wrócić tam

Tyle miast
Na pamięć prawie znam,
Chcę choć raz,
Raz jeszcze wrócić tam

Tyle miast, tyle miast
Na pamięć prawie znam,
Chcę choć raz, chcę choć raz
Raz jeszcze wrócić tam