Wpadłam w siatkę twoich oczekiwań
Chcesz bym żyła jak wyśniłaś mnie
Jednocześnie też mam być szczęśliwa
Z każdym krokiem znów coś robiąc źle
Wciąż zarzucasz mi mą obojętność
Według ciebie mam uśmiechać się
Być twą wymarzoną wręcz córeczką
Wybacz mi, lecz nie znasz mnie
Wewnątrz mnie szaleje burza i deszcz
Obie mamy swój odmienny świat
Kolejny oddech co dzień
Wypala mi krew
Daj mi być, sobą już!
Czy tak trudno jest pokochać mnie?
Mam nadzieję, że w końcu przyjdzie taki dzień
Moja dusza we krwi
Jednak wyjścia brak
A więc ronię łzy, w samotności każdą z nich
Mój niemy krzyk
Powiedz, czemu ciągle chcesz mnie zmienić
Z każdym słowem ból zadając mi?
Czuję się samotna, nawet wtedy
Kiedy trzymasz mnie w ramionach swych
Chcesz mnie włożyć, niczym lalkę w schemat
Podczas kiedy pragnę wyrwać się
Czuję w sobie nieprzebraną niemoc
Bo wiem, że zawiodłam cię
Wewnątrz mnie szaleje burza i deszcz
Obie mamy swój odmienny świat
Kolejny oddech co dzień
Wypala mi krew
Daj mi być, sobą już!
Czy tak trudno jest pokochać mnie?
Mam nadzieję, że w końcu przyjdzie taki dzień
Moja dusza we krwi
Jednak wyjścia brak
A więc ronię łzy, w samotności każdą z nich
Mój niemy krzyk

Czy nie słyszysz, jak pragnę byś
Kochała mnie, za to kim chcę być?
Utonę w strumieniach
W mych łzach i problemach
Jeśli nie ocalisz mnie!
Daj mi być, sobą już!
Czy tak trudno jest pokochać mnie?
Mam nadzieję, że w końcu przyjdzie taki dzień
Moja dusza we krwi
Jednak wyjścia brak
A więc ronię łzy, w samotności każdą z nich
Mój niemy krzyk

Mój niemy krzyk