Z halickich połonin dmie złowrogi wiatr,
Nasz dobytek skromny bystry potok porwał w świat
Żeglujemy niebem, jak żurawi sznur,
Dwa wędrowne ptaki, dwa listy pośród chmur
Jeszcze trzaska drewno i ogień śpiewa,
A już wzrok zachodzi mgłą
Tam za wzgórze, tam do sarajewa
Idźmy, bogu miłość wyznać swą

Na twej dłoni ksiądz położy moją dłoń,
Wianek z tamaryszku w spienioną rzuci toń
Spłynie z gór do morza, jak po rzece kry
Chmury na błękicie, a na ziemi my

Jeszcze trzaska drewno i ogień śpiewa,
A już wzrok zachodzi mgłą
Tam za wzgórze, tam do sarajewa
Idźmy, bogu miłość wyznać swą

Z polnego kamienia nasz zbuduję dom,
W ociosanych belkach będzie szumiał dąb
Niechaj wszyscy wiedzą, żem ci słowo dał
Dom nasz będzie pewny - na wieki będzie stał
Jeszcze trzaska drewno i ogień śpiewa,
A już wzrok zachodzi mgłą
Tam za wzgórze, tam do sarajewa
Idźmy, bogu miłość wyznać swą

Jeszcze trzaska drewno i ogień śpiewa,
A już wzrok zachodzi mgłą
Tam za wzgórze, tam do sarajewa
Idźmy, bogu miłość wyznać swą

Jeszcze trzaska drewno i ogień śpiewa,
A już wzrok zachodzi mgłą
Tam za wzgórze, tam do sarajewa
Idźmy, bogu miłość wyznać swą