Ilu było tych, co płynęli
Aby wydrzeć Ci tajemnice Twe
Ilu było tych, co zniknęli,
Bo uwiodły ich białe fale złe
Ilu było tych, których więzisz wciąż
Czyniąc z nich swój najcenniejszy skarb
Powiedz ile, powiedz Morze,
Ile on dla Ciebie wart
Powiedz ile, powiedz Morze,
Ile on dla Ciebie wart
Morze, gdybyś oddać chciało
Wszystkie cenne skarby Twe,
Ile dusz by zmartwychwstało,
A tak muszą spać, spać na Twym dnie
Morze, zawsze cieszysz się,
Gdy bez końca setki łez spadają do Twych wód,
Lecz Ty więcej chcesz, chcesz tysiące,
Choć i tak nie uchylisz skarbca wrót
Morze, ale Ty nie domyślasz się,
Że przechytrzy Cię maleńka łza
Ona dobrze znana drogą
Dojdzie tam, do Twego dna
Tam, gdzie serca dojść nie mogą,
Dojdzie jedna mała łza
Morze, gdybyś oddać chciało
Wszystkie cenne skarby Twe,
Ile dusz by zmartwychwstało,
A tak muszą spać, spać muszą na Twym dnie