Powiedz sama, ile można chcieć?
Życie-krupier wciąż podsuwa nowe karty
Niektórych cieszy jeszcze byle złoty śmieć,
Kryształu dotyk, zamiast uczuć
- sztuczne kwiaty
Monte Carlo naszych wielkich szans,
Atlantyda naszych dawnych, zwykłych marzeń
Obrączka parzy, zobacz sama,
Nie ma sensu taka gra
Najsłodsze słowa gorzkiej kawy mają smak
Zapomnij mnie, już nie chcę kłamać,
To wszystko, na co jeszcze dziś mnie stać
Zapomnij mnie, to żaden dramat
Za późno, żeby banał serio brać
Solo
Zamiast szczęścia - mały okruch szkła,
Życie-krupier drogo bierze za swe asy
Minione chwile w dłoni ważę jeszcze raz,
Niewiele tego, za to złudzeń pełne szafy
Zawsze byłaś mego życia snem,
Kruchy klejnot wykradziony z sejfu nocy
I nim król Midas w złote cacko
Zmieni niepotrzebną łzę,
Zapomnij o mnie, tylko tego jeszcze chcę
[2x:] Zapomnij mnie, już nie chcę kłamać,
To wszystko, na co jeszcze dziś mnie stać
Zapomnij mnie, to żaden dramat,
Za późno, żeby banał serio brać
Solo
[2x:] Zapomnij mnie, już nie chcę kłamać,
To wszystko, na co jeszcze dziś mnie stać
Zapomnij mnie, to żaden dramat,
Za późno, żeby banał serio brać