Do prostego człowieka – Akurat (Tekst)

Gdy znów do murów klajstrem świeżym
Przylepiać zaczną obwieszczenia
Gdy „Do ludności”, „Do żołnierzy”
Na alarm czarny druk uderzy
I byle drab i byle szczeniak
W odwieczne kłamstwo ich uwierzy
Że trzeba iść i z armat walić
Mordować, grabić, truć i palić
Gdy zaczną na tysiączną modłę
Ojczyznę szarpać deklinacją
I łudzić kolorowym godłem
I judzić „Historyczną racją”
O piędzi, chwale i rubieży
O ojcach, dziadach i sztandarach
O bohaterach i ofiarach
O bohaterach i ofiarach
Gdy wyjdzie biskup, pastor, rabin
Pobłogosławić Twój karabin
Bo mu sam Pan Bóg szepnął z nieba
Że za ojczyznę – bić się trzeba
Kiedy rozścierwi się, rozchami
Wrzask liter z pierwszych stron dzienników
A stado dzikich bab – kwiatami
Obrzucać zacznie „żołnierzyków”
– O, przyjacielu nieuczony
Mój bliźni z tej czy innej ziemi!
Wiedz, że na trwogę biją w dzwony
Króle z panami brzuchatemi
Wiedz, że to bujda, granda zwykła
Gdy Ci wołają: „Broń na ramię!”
Że im gdzieś nafta z ziemi sikła
I obrodziła dolarami
Że coś im w bankach nie sztymuje
Że gdzieś zwęszyli kasy pełne
Lub upatrzyły tłuste szuje
Cło jakieś grubsze na bawełnę
Rżnij karabinem w bruk ulicy!
Twoja jest krew, a ich jest nafta!
I od stolicy do stolicy
Zawołaj, broniąc swej krwawicy:
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
– O, przyjacielu nieuczony
Mój bliźni z tej czy innej ziemi!
Wiedz, że na trwogę biją w dzwony
Króle z panami brzuchatemi
Wiedz, że to bujda, granda zwykła
Gdy Ci wołają: „Broń na ramię!”
Że im gdzieś nafta z ziemi sikła
I obrodziła dolarami
Że coś im w bankach nie sztymuje
Że gdzieś zwęszyli kasy pełne
Lub upatrzyły tłuste szuje
Cło jakieś grubsze na bawełnę
Rżnij karabinem w bruk ulicy!
Twoja jest krew, a ich jest nafta!
I od stolicy do stolicy
Zawołaj, broniąc swej krwawicy:
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”
„Bujać – to my, panowie szlachta!”