TSM – Kuchenny nóż

Na ścianie drży pajęczy ślad, za oknem deszcz uderza w szkło, jakby ktoś w mroku szeptał „wstań”, a w oczach czai się już zło. W lustrze odbicie mówi „chodź”, światło się łamie, pęka szkło, „zostaw ten świat, zapomnij noc”, a we mnie krwawi czyste zło. zapadła noc, ja jestem sam i najczarniejsze idą sny pod ręką nóż kuchenny mam chyba widziałem czyjeś kły ostre kły Zegar się dławi — bije w pół, w powietrzu czuję stęchły dym, na parapecie siada ból, czy ktoś się skrada tu za nim? W lustrze odbicie mówi „chodź”, światło się łamie, pęka szkło, „zostaw ten świat, zapomnij noc”, a we mnie krwawi czyste zło. zapadła noc, ja jestem sam i najczarniejsze idą sny pod ręką nóż kuchenny mam chyba widziałem czyjeś kły ostre kły Pod łóżkiem słychać cichy płacz, na dłoni drży kuchenny nóż, na ścianie kształt — znajoma twarz, uschnięty w kącie bukiet róż W lustrze odbicie mówi „chodź”, światło się łamie, pęka szkło, „zostaw ten świat, zapomnij noc”, a we mnie krwawi czyste zło. zapadła noc, ja jestem sam i najczarniejsze idą sny pod ręką nóż kuchenny mam chyba widziałem czyjeś kły ostre kły