Niczym jastrząb spadam na twoje oblicze
Jak cień składam w ofierze twoją duszę
Jak wiedza zaciemniam twój umysł
Jak ksiądz sprawiam, że utwardzasz swoje serce
Filozof na końcu wszechświata
Korona z grotów włóczni na mojej głowie
Człowiek! Król wszystkich królów!
Mój morgenstern nazywa się wolność
W odłamkach witraży odczytuję fałszywą przeszłość
Zapalam dziś wieczorem pochodnię wiedzy
Jestem końcem, światłem i ciemnością
Jestem płomieniem
Płonę i ranię twoje oczy
Jestem samotnym wilkiem
Wrogiem potulnych
Jestem ogniem
Znakiem na oprawionej w skórę księdze
Radośnie czekam na nadejście świtu
Który ma wszystko i pozostaje sam
Strzały są wystrzeliwane w ciemność
Noc rozświetla się gwiazdami
Oślepiony kosmicznym światłem
Nie szukam odkupienia
Jestem tu, by rozpalać pragnienia
I pokazać ci, że strach jest garścią popiołu
komentarzy
Komentarze wyłączone