Pamiętam te gorsze czasy jak podstawówka gdy marzyłam o tym aby uciec z samotności i niezrozumienia, była to ciężka i nieudana walka. Bardzo cierpiałam i nie miałam w tamtym czasie nikogo kto by mnie poprowadził, myślałam, że w tym wielkim świecie jestem zdana tylko na siebie, na psychice tej dawnej mnie rozpacz pozostała, nadzieja gasła, dzisiaj wspominam, więc pewnego dnia gdy osiągnęłam już 18 lat wszystko co wydawało się takie dziecinne i niemające nigdy się spełnić naprawdę się ziściło gdy naprawdę do tego dojrzałam, nawet czas z rodziną nie bywał dla mnie pomocny . Nauczyłam się, że życie naprawdę znaczna się gdy nareszcie stajesz się dojrzałym człowiekiem i doceniasz takie niewielkie rzeczy jak praca czy przyjaciele na których tak nam zależy, a czas w szkole to tylko próby życia jakie mamy przezwyciężyć i wyjąć z nich lekcje. Były to bardzo gorzkie chwile. "Pewnie już wiesz"przywowało we mnie traumy niepogodzone i pokorę ,że na szczęście to przeszłość i najważniejsze aby doceniać to co się już ma nawet jeśli to tak niewiele. Głos mi się łamał przy śpiewaniu ale cieszę się,że mogłam się utożsamić trochę z tą piosenką 🙂