#kwiatjabłoni #wodymidaj Tekst: Wrzuceni są w świat I wrzuceni są w siebie Wszyscy pod niebem Czy będziesz żyć tak jak pan Lub gdzieś pod płotem i sam Tego nie wiesz Czy będziesz żyć pośród gór Lub może miast wielkich mur zasłoni je Wrzuceni w siebie Jak wielki pożar jest świat Co wiecznie trawić się ma Od nieba aż po ziemię Więc przez płonący las przeprowadź mnie Niech z nieba spadnie na mnie wielki deszcz Więc przez płonący las przeprowadź mnie Jak wielka rzeka wpłyń, uratuj mnie I wciąż poznają ten świat Poznają gwiazdy i ziemię Wszyscy pod niebem Czy poznasz świat lejąc łzy Czy w zgodzie z nim będziesz żyć Zależy tylko od ciebie Czy będziesz stąpać po dnie Lub z głową w chmurach we śnie Wrzuceni w siebie Choć wiecznie płonie ten świat To w sercu wierzę, że ja Już się nie zmienię Więc przez płonący las przeprowadź mnie Niech z nieba spadnie na mnie wielki deszcz I przez płonący las przeprowadź mnie Jak wielka rzeka wpłyń, uratuj mnie Wody mi daj, wody mi daj...