Kocham Twoją miłość do mnie. To, jak rano budzisz mnie zapachem kawy i dłońmi ciepłymi jak czerwcowe Słońce. Kocham te wszystkie sprawy, które łączą nas lub dzielą w południe. Kiedy oddajemy się pasji i kiedy czujemy się wolni, będąc tak naprawdę obok. Te wszystkie uśmiechy i słowa rzucone przelotnie wieczorem. I noce, których nie umiem opisać, bo nie znam odpowiednich słów. Wiesz, uwielbiam Twoją miłość do mnie kiedy jestem w różnych stanach, zupełnie jak woda. Kiedy przepływam przez Twoje palce i obmywam brudne myśli. Kiedy unoszę się w górę lekko, pędząc ku niebu, jak para wodna. Kiedy na dnie serca jestem zimna jak lód, a Ty ustami potrafisz sprawić, że tonę w uwielbieniu do życia i moje krew zmienia stan skupienia ze śniegu w rwący potok. Uwielbiam jak kochasz mnie mądrą, niemądrą, ładną, brzydką, kulturalną, wulgarną, wrażliwą, silną, pełną pasji i pełną zwątpienia. Radosną i smutną, pełną lęku i odważną. Pełną wyobrażeń, w które wierzysz lub nie wierzysz. Pełną absurdów i skrajności. Różną mnie kochasz. Myślę czasem - nie mam w życiu zbyt wiele, ale mam miłość do Ciebie. Tak naprawdę to mam chyba cały świat.