Natalia Oreiro – Vengo del mar (fonetycznie)

495 2 0 2 lutego 2018

monikamikurda Plus

213 subskrybentów

Moja ukochana! zapomniałam tak wiele marzeń, tak bardzo żałowałam, że nie nauczyłam się jak się kocha. Gotowa by odejść, zostałam sama. A potem bez zastanowienia, wiem że coś mi się wymknęło. Później w samotności przemierzyłam tyle miejsc. Taka była prawda: tak pusta i tak okrutna. Odważyłam się lecieć i leciałam, leciałam. A teraz pragnę odnaleźć wszystko o czym marzyłam. Przybywam z morza, przybywam z daleka, przybywam by zamienić smutek miłości w pocałunek. Przybywam by szukać słońca. Niesie mnie wiatr... Zamienię rozczarowanie na uczucie. Straciłam tak wiele rzeczy, zapomniałam tak wiele marzeń, tak bardzo żałowałam, że nie nauczyłam się jak się kocha. Odważyłam się lecieć i leciałam, leciałam. A teraz pragnę odnaleźć wszystko o czym marzyłam.

Zaloguj się, aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestuj się!

4 komentarze

Brak komentarzy