Indila – S.O.S

To jest SOS, jestem pokonana, leżę na ziemi Czy słyszysz mą rozpacz - jest tam kto? Czuję, że tracę siebie Pozostawiłam wszystko, ale nie wiń mnie Musiałam odejść, nie byłam już sobą Upadłam tak nisko, Że już nikt mnie nie zauważał Rozpłynęłam się w anonimowości Walczę z pustką i chłodem, chłodem Chciałabym wrócić, nie mogę tego zrobić Chciałabym wrócić. Jestem niczym, jestem nikim Cały mój ból jest mi jako królestwo Ma jedyna broń więzi mnie. Ujrzeć światło za kratami, Obserwować, jak piękne jest niebo Czy dochodzi do ciebie mój głos? To jest SOS, jestem pokonana, leżę na ziemi Czy słyszysz mą rozpacz - jest tam kto? Czuję, że tracę siebie Cisza zabija we mnie ból Słyszysz? Czy mnie widzisz? Obiecałam, stałam się Cieniem siebie Gdy płakałam, myślałam o tobie Utopię niebo w falach, falach Wszystkie me żale, całą ma historię One mnie odzwierciedlały Jestem niczym, jestem nikim Cały mój ból jest mi jako królestwo Ma jedyna broń więzi mnie. Ujrzeć światło za kratami, Obserwować, jak piękne jest niebo Czy dochodzi do ciebie mój głos? To jest SOS, jestem pokonana, leżę na ziemi Czy słyszysz mą rozpacz - jest tam kto? Czuję, że tracę siebie To jest SOS, jestem pokonana, leżę na ziemi Czy słyszysz mą rozpacz - jest tam kto? Czuję, że tracę siebie To jest SOS, jestem pokonana, leżę na ziemi Czy słyszysz mą rozpacz - jest tam kto? Czuję, że tracę siebie 🙂