Cudowny spokój, cisza, tylko lekki powiew dotyka mej twarzy,
Upajam się tą chwilą nic mi się w tym momencie nie marzy.
Oddalona od ludzi, od zgiełku monotonnego, bezbarwnego życia,
Zastanawiam się ile cudownych rzeczy mam jeszcze do zdobycia.
Nasycam się każdą sekundą, jak wodą spragniony wędrowiec,
Zatrzymuję się na stacji refleksji,
aby znów dalej móc pobiec.
Mam nadzieję, że ten bieg zwycięstwem zaowocuje,
Bogatsza w doświadczenia życiowe ,wiele rzeczy szanuję
To radość i miłość daje szanse na uciekający tak szybko czas,
Więc żyjmy, kochajmy, wybaczajmy błędy w każdym z nas.
Tak czyniąc doznamy szczęścia i cudownego spełnienia,
Akceptując człowieka takim jakim jest,
doznamy ukojenia.
Potrzebujemy siebie nawzajem,jak powietrza, tlenu, zieleni,
Do tak prostych a cudownych rzeczy,
zostaliśmy stworzeni
Zaloguj się, aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestuj się!
0 komentarzy
Brak komentarzy