SIMON AND GARFUNKEL FEAT. NAJSEL – "SOUND OF SILENCE"

"Sound Of Silence" Hello darkness, my old friend, I've come to talk with you again, Because a vision softly creeping, Left its seeds while I was sleeping, And the vision that was planted in my brain Still remains Within the sound of silence. In restless dreams I walked alone Narrow streets of cobblestone, 'Neath the halo of a street lamp, I turned my collar to the cold and damp When my eyes were stabbed by the flash of a neon light That split the night And touched the sound of silence. And in the naked light I saw Ten thousand people, maybe more. People talking without speaking, People hearing without listening, People writing songs that voices never share And no one dared Disturb the sound of silence. "Fools" said I, "You do not know Silence like a cancer grows. Hear my words that I might teach you, Take my arms that I might reach you." But my words like silent raindrops fell, And echoed In the wells of silence. And the people bowed and prayed To the neon god they made. And the sign flashed out its warning, In the words that it was forming. And the sign said, the words of the prophets are written on the subway walls And tenement halls. And whisper'd in the sounds of silence. Tłumaczenie: "Dźwięk ciszy" Witaj ciemności, mój stary druhu Przychodzę mówić z Tobą znów, Ponieważ wizja lekko skradając się, Zasiała w głowie mej ziarno gdy spałem, I wizja, która została zasiana w moim umyśle Nadal tam jest W niemym dźwięku ciszy. Tak szedłem w niespokojnych snach A bruk był w wąskich uliczkach W aureoli lampy ulicznej Wilgotny chłód pod kołnierz wdzierał się Wtem oczy me raził neon a jego moc Rozdarła noc I tknęła dźwięku ciszy. W nagim świetle zobaczyłem, Tysiące ludzi lub więcej. Ludzie rozmawiali bez mówienia, Ludzie słyszeli bez słuchania, Ludzie pisali piosenki którymi głosy nie dzieliły się Nikt nie śmiał też Zakłócić dźwięku ciszy. "Głupcy" - mówię - "nie wiecie, że Cisza jak rak rozrasta się Usłyszcie mój głos bym mógł uczyć was, Weźcie me dłonie bym mógł sięgnąć was" Lecz me słowa jak ciche krople, przepadły Echem się odbiły W studniach pełnych ciszy. I ludzie upadli modląc się, Do Bożka neonu co był ich dziełem, A znak Świetlisty ich ostrzegł, Składanym przez niego słowem, I rzekł ten znak, słowa proroków są pisane na ścianach metra, W kamienic klatkach. I tak szeptał cicho w dźwięku ciszy.