Barteksky – Ona i On

1 On kocha ją, powiedział to rano gdy całował ją, zawsze już będę przy Tobie. Nie ma już takiej miłości jak My, dziś uwierz mi. W rocznicę kwiaty przyniosę, nie róże czerwone lecz złote, Dla Ciebie księżyc zasłonię, w ciemności nie zawsze się boję przytulić, najmocniej. Tak Cię potrzebuję przy sercu, rozgrzeje i ciepło przyniesie, nadzieję. Ref😛owiedz, co to są węzły miłości, powiedz, gdzie mogę je zdobyć, by znowu dziś Ciebie pokochać, uczucie tak wielkie nie minie, choć za tyle lat będzie nie miłe, starość dotyczy każdego i Ciebie i Mnie. 2 Ona kocha go, dziś wzięli ślub, przyszłość szykuje się gdy sypią im biały ryż. Zapłakana w sukni stoi, łez tyle uroni. Wianuszek z głowy zrzuciła, by mieć go przy sobie najbliżej. Miłości losu poczuje, swe oczy błękitne odsłoni, welon jej samotność zagoi. Dziś taki dzień gdy, mama jest, z tatą oboje szczęśliwi nie ronią łez. Ref😛owiedz, co jutro nas czeka, zbiór listów i wieńców umiera. Przy stole wspólna rozmowa. Gdzie węzły miłości nie znaczą tak wiele dla Ciebie. Uczucie tak wielki każdego dotyczy i Ciebie i Mnie też. 3 On i ona są, bo kochają się, nikt nie mówi NIE. Powiedzieli dość, dziś nie było źle, Lecz to prawdą jest, że kłócili się, Przebaczenie gdzie, wybaczają gniew, Zaplątali się, dziś w miłosny węzeł. Ref:To miłosna więź, tak złączyła ich. Mają gdzieś ludzki szept. Nie przeminą wcale gdzieś, ciężko czasem jest. Wybrali się, ciężko jest, nie minie, nie. Zdziwienie tych, co długo nie wierzyli. Ona i On, więzy są, kto inny spróbuje. ( Ona i On, Ona i On).