Anita Lipnicka – Historia jednej miłości

takie tam na szybko... nie czuje końcówki tej piosenki... Jaki cudny czas by zaczynać, Niebo aż pęka z nadmiaru piękna Nic nas nie może powstrzymać mówi on I po chwili już ją rozbiera z letniej sukienki i z wszystkich tajemnic W słodkim zbożu toną w objęciach w tę noc... I jak to być mogło, że ona i on osobno przez tyle lat Żyli nie wiedząc o swoim istnieniu No jak, jak to się mogło stać I tak nagle przyszło im kończyć Pod zimnym niebem, zasłanym śniegiem Nic nas już chyba nie łączy, mówi on I po chwili płaczą oboje, lecz w głębi serca płaczą ze szczęścia To co wspólne dzielą na dwoje w tę noc... I jak to być mogło ,że ona i on razem przez tyle lat Żyli nie z sobą lecz całkiem obok No jak, jak to się mogło stać... no jak Jaki cudny czas by zaczynać niebo aż pęka z nadmiaru piękna Nic nas nie może powstrzymać mówi on... I jak to być mogło, że ona i on razem przez tyle lat Żyli nie z sobą lecz całkiem obok No jak, jak to się stało, że Jak to być mogło, że ona i on Razem przez tyle lat, żyli nie sobą lecz całkiem obok No jak jak to się mogło stać... no jak ... Powiedz no jak, powiedz mi jak to się mogło stać ... ... Powiedz mi jak, powiedz mi jak to się mogło stać... Jak to się mogło stać... ... Powiedz no jak, powiedz mi jak to się mogło stać ... Jak to mogło się stać... no jak Jak to się mogło stać...