Wolfgang Amadeus Mozart (a właściwie Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart) urodził się w Salzburgu dnia 27 stycznia 1756. Przez wielu jest uważany za największego kompozytora wszech czasów. Skomponował między innymi opery "Don Giovanni" KV. 527, "Wesele Figara" KV. 492, "Czarodziejski Flet" KV. 620, "Cosi fan tutte" KV. 588. Największe dzieła Mozarta to chociażby Requiem d-moll KV. 626, "Eine kleine Nachtmusik" G-dur KV. 525, Symfonia "Jowiszowa" C-dur KV. 551. Większość dzieł wielkich kompozytorów nosi oznaczenie 'Op.' (łac. opus), zaś prace Mozarta opatrzone są literami 'KV.' pochodzącymi od nazwiska barona Kochla, dziewiętnastowiecznego pisarza, który jako pierwszy skatalogował cały dorobek Amadeusa.

Wielkim rywalem Mozarta był Włoch Antonio Salieri - dziś już zapomniany kompozytor. Salieri był kapelmistrzem orkiestry na dworze Józefa II. Pojawiły się nawet pogłoski, że z zazdrości Salieri otruł swojego rywala. Mozart zakochał się w Aloysii Weber - sopranistce z Mannheim. Jednak nie porzucił dla niej kariery. Gdy Aloysia była już mężatką, wówczas zaczął się interesować jej młodszą siostrą - Constanze. Ożenił się z nią w 1782 r., wbrew sprzeciwom ojca Amadeusa - Leopolda.

Mozart z powodu swej rozrzutności, choć zarabiał nieźle, to przez ostatnie 4 lata żył w nędzy. Jesienią 1791 r. stan jego zdrowia pogorszył się znacznie, a od 20 listopada nie wstawał z łóżka. 1 grudnia został mianowany dyrektorem muzycznym katedry św. Stefana w Wiedniu, co wreszcie mogło położyć kres jego problemom finansowym. Niestety zmarł cztery dni później.

Mozart miał dwójkę dzieci: Karla i Franza.

Nakręcono film biograficzny o Mozarcie - "Amadeus" na podstawie sztuki Petera Shaffera - "Mozart i Salieri" w którym wystąpili Tom Hulce i F. Murray Abraham. Nieomal pewne jest, że Mozart zmarł śmiercią naturalną - prawdopodobnie z powodu uremii, choroby nerek - i Salieri, mimo wszystkich swych wad, nie został mordercą. Od początku śmierć Mozarta owiana była tajemnicą. Jego ciało było dziwnie spuchnięte, pochowano go w pośpiechu w nie oznaczonym grobie za miastem, a pogrzeb odbył się prawie bez świadków. Po śmierci Salieriego w 1825 r. zaczęły krążyć plotki mówiące o tym, że z zazdrości otruł on Mozarta. Właśnie otrucie miało być przyczyną opuchlizny.

Kiedy Mozart był dzieckiem, mówiono o nim jak o dorosłym; gdy dorósł, traktowano go jak dziecko. Nie potrafił rozwinąć osobowości zdolnej do osiągnięcia szczęścia i pełni życia, a mimo to najpiękniejsza muzyka wypływała z niego w sposób zupełnie naturalny.