Irlandzka wokalistka Sinéad Marie Bernadette O'Connor urodziła się 8 grudnia 1966 roku w Glenageary w jednej z dzielnic Dublina, jako jedna z pięciorga dzieci.

Jej droga do muzycznej kariery rozpoczęła się w 1984 roku, kiedy to za pośrednictwem ogłoszenia w prasie, artystka poznała Columba Farrely'ego, z którym założyła zespół Ton Ton Macoute. Występy z zespołem wzbudziły zainteresowanie przedstawicieli wytwórni Ensign Records, która zaproponowała artystce kontrakt. Pierwszym jej projektem dla Ensign była napisana wspólnie z gitarzystą U2, The Edge’m, piosenka "Heroine". Utwór trafił na ścieżkę dźwiękową filmu "Captive".

25 maja 1987 r. na rynek muzyczny trafiła pierwsza płyta Sinead O’Connor -“The Lion And The Cobra”, który od razu został zauważony przez krytyków i fanów, trafiając nawet na listę 1000 najlepszych albumów rockowych wszechczasów. Na debiutanckim albumie artystka zaprosiła do współpracy irlandzką wokalistkę Enya’e, która użyczyła swojego głosu w piosence „Never Get Old’’. Pierwszym singlem promującym płytę była piosenka „Troy”, która do dzisiaj uważana jest za jedną z najlepszych piosenek w karierze O’Connor . “The Lion And The Cobra” sprzedał się w 2,5 milionowym nakładzie. Trasa koncertowa także okazała się sukcesem, ściągając tłumy widzów na jej koncerty. Płyta przyniosła jej nominację do nagrody Grammy.

Drugi album artystki ukazał się w 1990 roku i to on przyniósł jej światową sławę. Podobno na początku promocji drugiego albumu artystki „I Do Not Want What I Haven’t Got” wytwórnia wydała zaledwie 100 tys sztuk, co okazało się wielkim błędem, gdyż album sprzedał się w 7 milionowym nakładzie, wchodząc na szczyty list przebojów na całym świecie. Wszystko to za sprawą singla „Nothing Compares 2 U” (cover Prince’a), który został okrzyknięty przebojem 1990 roku. Krążek przyniósł Sinéad nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Alternatywny Album, jednak piosenkarka odmówiła jej przyjęcia. Królowała natomiast na gali MTV zdobywając największą liczbę statuetek (Best Female Video, Best Postmodern Video, Video of the Year ). Wkrótce po premierze płyty piosenkarka wzięła udział w koncercie Rogera Watersa w Berlinie, gdzie wykonała utwór "Mother" z repertuaru Pink Floyd. Rok później zaprezentowała swoją wersję kompozycji "Sacrifice", która trafiła na płytę nagraną w hołdzie Eltonowi Johnowi. W 1992 roku jej wersja piosenki "You Do Something To Me" znalazła się na charytatywnym krążku "Red Hot + Blue", ze sprzedaży którego zyski zostały przekazane na rzecz chorych na AIDS.

Kilka miesięcy później do sklepów trafiła płyta "Am I Not Your Girl?" ,która nie spotkała się z życzliwym przyjęciem krytyki, co wpłynęło na mniejszą sprzedaż krążka. W tym samym roku Sinéad wzięła udział w sesji nagraniowej płyty "Us" Petera Gabriela.

w dniu 3 października 1992 roku Sinead O'Connor pojawiła się w programie "Saturday Night Live", gdzie zaśpiewała piosenkę "War" Boba Marleya ze zmienionym tekstem, nawiązującym do ujawnionych wówczas przypadków pedofilii wśród katolickich duchownych. W trakcie występu podarła zdjęcie Jana Pawła II. Było to wydarzenie, które znacznie wpłynęło na jej dalszą karierę. Sinead została ostro skrytykowana przez media i opinie publiczną, dochodziło nawet do tego, że ludzie palili jej płyty. Dwa tygodnie później miała wystąpić w „Bob Dylan 30th Anniversary tribute concert” w Madison Square Garden. Po wyjściu na scenę z zamiarem zaśpiewania „I Believe in You” Bob’a Dylan’a spotkała się z ostrą reakcją publiczności. Gdy po paru minutach gwizdy i krzyki nie ustały Sinead po raz kolejny zdecydowała się na zaśpiewanie piosenki „War” po czym zeszła ze sceny płacząc. Pięć lat po tych incydentach artystka poprosiła Papieża o wybaczenie tłumacząc, że był to "czyn niedorzeczny, typowy dla zbuntowanej dziewczyny".

W 1994 roku nagrała „You Made Me The Thief Of Your Heart” utwór promujący film „W Imię Ojca”. W tym samym roku ukazał się jej czwarty album “Universal Mother”. Na krążek trafiło 14 piosenek, w tym nowa wersja "All Apollogies" autorstwa Kurta Cobaina i "Famine" z cytatem z "Eleanor Rigby" Beatlesów.

Kolejny krążek- "Gospel Oak", miał premierę w 1997 roku. W ramach promocji albumu Sinéad zagrała swój pierwszy koncert w Polsce. W tym samym roku do sklepów trafiła też kompilacja z największymi przebojami wokalistki, "So Far... The Best Of Sinéad O'Connor".

Trzy lata później w 2000 roku, ukazała się płyta "Faith And Courage". Wśród producentów płyty znaleźli się m.in. Wyclef Jean, David A. Stewart, Brian Eno i Kevin "She'kspere" Briggs.

Kolejny album „Sean-Nós Nua” ukazał się w 2002 roku, na którym znalazły się tradycyjne irlandzkie piosenki. Rok później na rynek trafił podwójny album "She Who Dwells …" z niepublikowanymi wcześniej nagraniami, Wkrótce po premierze O'Connor ogłosiła, że kończy karierę.

W 2005 roku ukazała się kompilacja „Collaborations” zawierająca utwory Sinnead O'Connor nagrane wspólnie z innymi artystami. Decyzja o odejściu ze sceny okazała się krótkotrwała i już w 2005 roku na półki sklepowe trafiło podwójne wydawnictwo "Throw Down Your Arms" z coverami znanych utworów roots reggae. W Irlandii "Throw Down Your Arms" osiągnęła status złotej płyty.

„Theology”, który jest ostatnim albumem Sinead, ukazał się w czerwcu 2007r. Artystka zaśpiewała w nim trzy covery: „I Don’t Know How To Love Him” z musicalu A.L. Webber’a - Jesus Christ Superstar, „We People Who Are Darker Than Blue” i „Rivers Of Babylon’’. Pozostałe utwory były inspirowane tekstami Starego Testamentu. W ramach promocji tego albumu artystka ponownie wystąpiła w Polsce tym razem na festiwalu teatralnym Malta w Poznaniu.

Na początku 2008 roku Sinead nagrała soundtrack „Back Where You Belong” do filmu „Koń wodny: Legenda głębin”. Wraz z zespołem Republic of Loose wydała singiel „We People (Who Are Darker Than Blue)” cover Curtisa Mayfield’a, który zaprezentowała na gali rozdania nagród Meteor Music Awards. W lutym 2008 roku Sinéad zapowiedziała, że pracuje już nad nowym albumem.

Rok 2008 był szczególnie ważny dla fanów z Polski. Sinead aż dwa razy wystąpiła w naszym kraju. Pierwszy koncert dobył się 31 maja w Warszawie w ramach festiwalu Miejska Strefa Kultury, wydarzenie poprzedzała konferencja prasowa z udziałem artystki. Dwa miesiące później mogliśmy zobaczyć Sinead na festiwalu Globaltica w Gdyni.

Mimo, że Sinead O’Connor swój największy sukces osiągnęła na początku lat 90, jest ceniona w środowisku muzycznym, o czym świadczą liczne współprace ze znanymi artystami i udziały w wielu muzycznych projektach i nie ma się czemu dziwić bo niewątpliwie głos Sinead należy do najpiękniejszych i najoryginalniejszych na rynku muzycznym . W utworach Sinead czuć inspiracje różnymi gatunkami muzycznymi i na pewno jeszcze nie raz nas zaskoczy. .