Na swojej pierwszej płycie, członkowie grupy z Zagrzebia zapowiedzieli, że chcą grać rock'n'rolla. Później udowodnili swój zamiar licznymi, entuzjastycznie przyjętymi koncertami. Na drugiej płycie z kolei, zapowiedzieli, że będą walić głową w mur, zaś na trzecim albumie, który jako pierwszy znalazł się w międzynarodowej dystrybucji przyznali, że są chłopakami z miasta, których oprócz grania muzyki, interesują także różne historie. Czwarty album, zatytułowany Vruće igre (Gorące zabawy), podobnie jak wszystkie poprzednie został nagrany w studio CBS Milan Studios i tematycznie nie odbiegał od dotychczasowego dorobku zespołu, którego trzon stanowią: wokalista Aki Rahimovski i kompozytor Husein Hasanefendić. Następny materiał pod proroczym tytułem Vrijeme je na našoj strani (Czas jest po naszej stronie) został zarejestrowany w Szwecji, co tylko podgrzało i tak już gorącą atmosferę wokół Walca parowego (chorw. Parni Valjak), który w latach 80-tych i 90-tych wywiązał się ze wszystkich dotychczasowych obietnic i zapowiedzi z poprzednich płyt, z których każda uzyskała status złotej i platynowej, rozchodząc się w milionowych nakładach.

W obecnym składzie zespół działa na scenie od 1988 r. W trakcie nagrywania kolejnego albumu Sjaj u očima (Blask w oczach) sekcja rytmiczna została odmłodzona i zyskała nowe brzmienie za sprawą dwóch nowych członków zespołu - gitarzysty basowego Zorislava Preksavca i perkusisty Dražena Scholza, którzy wsparli gitarzystę Hasanefendicia i wokalistę Rahimovskiego. Do nowego dream teamu, mającego na swym koncie najwięcej Porinów - nagród chorwackiego przemysłu fonograficznego w 1988 r. dołączył jeszcze klawiszowiec Berislav Blažević, a w 1991 r, zespół powiększył się o jeszcze jednego gitarzystę - Marijana Brkicia.

Dwudziestą rocznicę powstania zespół uczcił, nagrywając w 1995 r. doskonały album unplugged zatytułowany Bez struje - Live in ZeKaeM. Miała to być reakcja na głosy opinii publicznej, jakoby jakość gry gitarzysty Hasanefendicia zależała wyłącznie od ilości prądu płynącego do jego wzmacniacza. Niepohamowane dążenie zespołu do samodoskonalenia i osiągania jak najwyższych standardów muzycznych zostało zauważone i docenione przez wielki koncern muzyczny Warner Chapell, który od 1996 r. reprezentuje interesy Walca parowego. w Europie i zarządza jego prawami autorskimi na całym świecie.

Po serii instrumentalnych eksperymentów, zakończonych sukcesem w postaci albumu Bez struje - Live in ZeKaeM, na kolejnej płycie Samo znovi teku uzvodno (1998 r.) zespół powrócił do dawnego rockowego stylu, charakteryzującego się wyraźnym gitarowym brzmieniem. To samo da się powiedzieć o ich ostatnim krążku Zastave (Sztandary) z roku 2000. Mimo to, słynny album unplugged stał się dla Hasanefendicia inspiracją do napisania kilku genialnych kompozycji, w których dał wyraz zarówno dojrzałym doświadczeniom życiowym, jak i niespełnionym młodzieńczym ideałom.

Pomimo kilku zapowiedzi, zgodnie z którymi album Zastave miał być ostatnim materiałem w dorobku zespołu, Parni Valjak wydaje się nie tracić swojego rozpędu i nadal znajduje się u szczytu popularności.



Linki:

www.parni-valjak.com - oficjalna strona zespołu (także po angielsku)